พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ตั้งรกราก |
ดู ตั้งบ้านเรือน, ตั้งถิ่นฐาน | |||
ตั้งราคา |
ก. อคฺเฆติ, อคฺฆํ นิรูเปติ, อคฺฆํ นิยเมติ | |||
ตั้งลง |
น. โอทหน., ปฏฺฐาน., ปติฏฺฐาน., สนฺนิเวส. ค. นิหิต โอหิต ก. ปฏฺฐหติ |
|||
ตั้งสติ |
ก. สตึ อุปฏฺฐเปติ, สตึ ฐเปติ | |||
ตั้งสัจจะ |
น. สจฺจกิริยา, | |||
ตั้งสัจจะ |
น. สจฺจกิริยา, | |||
ตั้งสัตย์อธิษฐาน |
ก. ปณิธึ ฐเปติ | |||
ตั้งหน้าคอย |
ก. ปฏิกฺขติ | |||
ตั้งหน้าดู |
ก. อุทิกฺขติ | |||
ตั้งหลักฐาน |
ก. นิเวเสติ | |||
ตั้งอยู่ |
ดู ดำรงอยู่. | |||
ตั้งอยู่ที่ |
ค. ปติฏฺฐิต นิวิฏฺฐ | |||
ตั้งอยู่ไม่ได้ |
ค. อฏฺฐงฺคต อตฺถงฺคต | |||
ตั้งอาณานิคม |
น. ชนปทปติฏฺฐาปน., ก. ชนปทํ ปติฏฺฐาเปติ |
สถานที่ | ||
ตั้งเข็ม |
ก. อธิปฺปายํ ฐเปติ, อตฺถํ นิยเมติ | |||
ตั้งเค้า |
ค. อุคฺคต (อุ. มหา จ เมโฆ อุคฺคโต) | |||
ตั้งเป็นรอง |
ก. อนุฐเปติ, อมุขฺยํ กโรติ | |||
ตั้งเป้า |
ก. อากงฺขติ อภิปตฺเถติ | |||
ตั้งเสา |
ก. ถมฺถํ อุกฺขิปติ | |||
ตั้งแต่ |
นิ. ปฏฺฐาย ปภูติ |