พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ตัวเอง |
น. สกฺกาย. อตฺต. ค. สก นิช สกิย กวิ. สยํ |
บุคคล | ||
ตัวแทน |
ดู ผู้แทน. | |||
ตัวโกง |
น. ขล. ทุฏฺฐ. สฐ. นราธม. | หลอกลวง | ||
ตัวโตมหึมา |
ค. อติมหาเทหี | |||
ตัวไม้ |
น. ทพฺพสมฺภาร. ทารุภณฺฑ., ทารุสมฺภาร. | |||
ตัวไหม |
น. โกสกิมิ. กีฏ. | สัตว์, แมลง, หนอน | ||
ตั่ง |
น. ปีฐ., ปีฐิกา, อาสน., อาธาร. | |||
ตั่งชั้นดี |
น. โกจฺฉ., ภทฺทปีฐ., | เครื่องเรือน | ||
ตั่งรองเท้า |
น. ปาทปีฐ., | |||
ตั่งหวาย |
น. วลฺลิปีฐ., | |||
ตั้ง |
น. ฐปน., ปติฏฺฐาน., สมาธาน., ปณิธาน., ปณิธิ, ก. อนุสนฺทหติ ฐเปติ ปติฏฺฐาเปติ สมาธิยติ ปณิทหติ ปติฏฺฐหติ ทธาติ กกิ. ฐปิต ปติฏฺฐาปิต ปณิหิต สมาหิต |
|||
ตั้งกระทู้ |
น. ปุจฺฉํ กโรติ, ปญฺหํ ฐเปติ, ปญฺหํ ปุจฺฉติ, ปญฺหากมฺมํ กโรติ | |||
ตั้งกระโจม |
ก. มณฺฑปํ สมฺปาเทติ | |||
ตั้งขึ้น |
น. อุทย. อุฏฺฐาน., ค. อุฏฺฐิต ก. อุฏฺฐาติ อุฏฺฐหติ อุปฏฺฐาติ สมุฏฺฐหติ กกิ. อุสฺสิต |
|||
ตั้งข้อ |
ค. อวิเธยฺย อนสฺสว อวสวตฺตี | |||
ตั้งข้อรังเกียจ |
ก. อาสงฺกํ อุปฺปาเทติ, กุกฺกุจฺจํ อุปฺปาเทติ | |||
ตั้งข้อเสนอ |
น. ญตฺตึ ฐเปติ | |||
ตั้งข้อแม้ |
ก. ปจฺจยํ ววตฺถเปติ | |||
ตั้งครรภ์ |
น. คพฺภธารณ., คพฺภาวกฺกนฺติ, ครุคพฺภตา, ค. คพฺภินี สคพฺภา สนฺนิสินฺนคพฺภา สญฺชาตคพฺภา ก. คพฺภํ ธาเรติ, คพฺภํ คณฺหาติ, กุจฺฉิยํ คพฺโภ ปติฏฺฐาติ |
ตั้งท้อง | ||
ตั้งครอบครัว |
ก. ฆราวาสํ สณฺฐาเปติ |