พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
ต่ำต้อย |
น. นีจตฺต., นินฺนตฺต., ค. โอมก อิตฺตร โอรก วสล อวภูต หีน นิหีน ทีน ลามก อธม นิกิฏฺฐ |
|||
ต่ำทราม |
ดู ต่ำช้า. | |||
ต่ำลง |
ก. สโมตรติ | |||
ต่ำสุด |
ค. เหฏฺฐิม อตินีจ อโธตม | |||
ต่ำเตี้ย |
ค. โอโกฏิมก ลกุณฺฑก | |||
ต้น |
ค. อคฺค มุขฺย ปธาน อาทิ ปุพฺพ ปุริม | |||
ต้นกก |
น. เวตส. | พืช | ||
ต้นกระทิง |
น. ปุนฺนาคทารุ. (ดู กากะทิง) | พืช | ||
ต้นกะหล่ำปลี |
น. โคฬปตฺต., โคฬปตฺติกา, | พืช, ผัก | ||
ต้นกะเพรา |
น. ตุฬสิคจฺฉ.
กะเพรา น. ชื่อไม้ล้มลุก กลิ่นฉุน ใช้ปรุงอาหาร… |
พืช, ไม้ล้มลุก | ||
ต้นกัณฑ์เทศน์ |
น. กปฺปรุกฺข. ทานวตฺถุ., เทยฺยธมฺม. | |||
ต้นกำเนิด |
น. ปภว. นิทาน., อายตน., อุพฺภวฏฺฐาน., ปภวฏฺฐาน., | |||
ต้นก้ามปู |
น. สิรีส. ภณฺฑิล. โกวิฬาร. | พืช, ไม้ต้น | ||
ต้นขั้ว |
น. ปฏิโปตฺถก.., อิตรโกฏฺฐาส. | |||
ต้นขา |
น. อูรุ. อูรุก. สตฺถิ, อูรุมูล., | ร่างกายและส่วนประกอบ | ||
ต้นข้าว |
น. โอทก. วีหิ. | พืช | ||
ต้นคอ |
น. ชตฺตุ., วห. คลวาฏก. คีวาปิฏฺฐิ, ขนฺธาฏฺฐิ, | ร่างกายและส่วนประกอบ | ||
ต้นคอช้าง |
น. อาสน., ขนฺธเทส. | อวัยวะสัตว์และสิ่งเกี่ยวข้อง | ||
ต้นคำ |
น. สุมน. | พืช | ||
ต้นจัน |
น. มุทฺทิกา, | พืช | ||
ต้นจิก |
น. นิจุล. มุจลินฺท. มุจฺจลินฺท. นีป. | พืช | ||
ต้นฉบับ |
น. มูลุทฺธารปณฺณ., ปฐมรจนา, หตฺถเลขน., มูลเลขน., หตฺถลิปิ, มูลภูตวตฺถุ., มูลคนฺถ. มูลรจนา, | |||
ต้นชา |
น. จาหา, | พืช | ||
ต้นตระกูล |
น. ปฐมปิตุ. มูลปุริส. อาทิม. ปรมฺปรา, กุลปเวณี, โคตฺต., | ครอบครัว-ญาติ | ||
ต้นตาล |
น. ตาลรุกฺข. ตาลกฺขนฺธ. | พืช, ไม้ต้น |