พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
ชม |
(ยกย่อง) | ดู ยกย่อง, สรรเสริญ | ||
ชมชัว |
ดู น่ารื่นรมย์. | |||
ชมดชม้อย |
น. วิลาส. ก. วิสชฺชติ |
|||
ชมพูทวีป |
น. ชมฺพุทีป. | |||
ชมพูนุท |
น. ชมฺพุนท., สิงฺคีสุวณฺณ. | |||
ชมพู่ |
(ต้น~) | น. ชมฺพุผล., | พืช | |
ชมรม |
น. สภา, สภาย., ปริสา, สมชฺชา, สมิติ, สํสท. | |||
ชมรมการเมือง |
น. เทสปาลนสมชฺชา, เทสปาลนสมิติ, | |||
ชมเชย |
ดู ยกย่อง. | |||
ชรา |
น. ชรา, ชรตา, ชีรณ., อวีจิ, ค. ชรชชฺชร ชชฺชริต ชิณฺณ ชิณฺณก ชีน มหลฺลก วทฺธ วุทฺธ วุฑฺฒ ก. ชรติ ชเรติ ชีรติ ชิยฺยติ ชียติ |
คนแก่ | ||
ชราภาพ |
ดู แก่. | คนแก่ | ||
ชล |
น. ชล., (ดู น้ำ) | |||
ชลนัยน์ |
ดู น้ำตา. | |||
ชลประทาน |
น. อุทกสมฺปาทน., | |||
ชลมารค |
น. ชลมคฺค. | ทางน้ำ | ||
ชลรากษสี |
น. รกฺขส. รกฺขสี, สปกฺขายกฺขินี, | บุคคล, ยักษ์ | ||
ชลาลัย |
น. ชลาลย. | แหล่งน้ำ | ||
ชลาศรัย |
น. ชลาสย. | แหล่งน้ำ | ||
ชวด |
(ไม่ได้) | สำ. น. วิสาท. เขท. อาสาภงฺค. ก. ยถิจฺฉิตํ น ลภติ |
||
ชวน |
ดู ชักชวน. |