พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
กระเดาะปาก |
ก. กฏกฏายติ, ชิวฺหํ จาเลติ | |||
กระเดิด |
ก. อุนฺนมติ | |||
กระเดียด |
(~ใส่สะเอว) | ก. กฏิยา เนติ, กฎิยา ฐเปติ
กระเดียด ก. เอาเข้าข้างสะเอว |
||
กระเดียด |
(ค่อนข้าง) | ค. ตทาการ ตคฺครุก ตจฺจริต
กระเดียด ว. ค่อนข้าง, คล้าย, หนักไปทาง |
||
กระเดือก |
(กิน) | ก. สเขทํ คิลติ, สณิกํ คิลติ | ||
กระเดือก |
(อวัยวะ) | น. คล. กณฺฐ. | ร่างกายและส่วนประกอบ | |
กระเดื่อง |
(ครก~) | น. ยนฺตอุทุกฺขล., | อุปกรณ์ | |
กระเดื่องนาม |
ดู โด่งดัง. | |||
กระเด็น |
สำ. เวคโส ฐานา จลติ | |||
กระเด้ง |
ก. ปจฺจาวตฺตติ ปฏินิวตฺตติ | |||
กระเตง |
ก. องฺเก นิสีทาเปติ | |||
กระเตาะ |
ค. โยพฺพนปตฺต | |||
กระเตาะกระแตะ |
ดู เตาะแตะ. | |||
กระเตื้อง |
(ไข้~) | น. ปฏิกฺกม. ก. ปฏิกฺกมติ |
||
กระเตื้อง |
(ฐานะ~) | ค. สํวุฑฺฒ สํวฑฺฒ ก. สํวฑฺฒติ |
||
กระเถิบ |
(~ออก) | ก. อปกฺกมติ | ||
กระเถิบ |
(~เข้า) | ก. อุปกฺกมติ | ||
กระเทาะ |
น. ชลฺลิ, | |||
กระเทียม |
น. ลสุณ., มหากนฺท. อุกฺกนฺติ, หริตา, | |||
กระเทียมหอม |
น. สุกนฺทก. ปลณฺฑุ. |