พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ไม่เป็นมิตร |
ค. ทุฏฺฐสภาว เมตฺติรหิต | |||
ไม่เป็นระเบียบ |
น. อากุลตา, วฺยากุลตา, อุปฺปฏิปาฏิ, อวินย. ค. อากุล วฺยากุล อวินีต |
|||
ไม่เป็นลูกผู้ชาย |
ค. โปริสหีน ภีรุก กาตร | |||
ไม่เป็นหมัน |
ค. วิชายินี | |||
ไม่เป็นอันตราย |
ค. อนุปหต อนุปทฺทูต | |||
ไม่เป็นเดน |
ค. อนติริตฺต | |||
ไม่เป็นเรื่อง |
ค. อสารก นิสฺสาร | |||
ไม่เป็นโล้เป็นพาย |
(คน) | ค. วิกตฺถี มนฺทมติก ชฬ | ||
ไม่เป็นโล้เป็นพาย |
(ของ) | ค. อสมฺมาปณิหิต | ||
ไม่เป็นไปตามธรรมเนียม |
ค. อสมฺมต อปญฺญตฺต | |||
ไม่เป็นไร |
สำ. เตน กิจฺจํ นตฺถิ. | |||
ไม่เพียงพอ |
น. อปฺปโหนกตฺต., ค. อปฺปโหนก ก. นปฺปโหติ |
|||
ไม่เยิ่นเย้อ |
ค. นิปฺปปญฺจ | |||
ไม่เรียบ |
น. เวสมฺม., วิสมตฺต., ค. วิสม อสม |
|||
ไม่เรียบร้อย |
ค. อสาธิต อปฏิสงฺขต อสุสณฺฐาปิต | |||
ไม่เร่าร้อน |
ค. อนาตุร | |||
ไม่เลย |
นิ. น หิ, น หิ ชาตุ | |||
ไม่เลือก |
ค. อสเมกฺข อวิจาริย อนิยต อสมฺภาวิต ยถิจฺฉก | |||
ไม่เลือกหน้า |
ดู สำส่อน. | |||
ไม่เสพสุรายาเมา |
ค. อมชฺชปายก อมชฺชปายี |