พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
ไม่อาจสัมผัสได้ |
ค. สมฺผุสนาวิสย | |||
ไม่อาจสู้หน้าใครได้ |
สำ. กสฺสจิ สมฺมุขาภาวํ อุปคนฺตุํ น สกฺโกติ | |||
ไม่อาจหยั่งรู้ได้ด้วยเหตุผล |
ค. อตกฺกาวจร | |||
ไม่อาจห้ามปรามได้ |
ค. อนิวาริย ทุนฺนิวาริย | |||
ไม่อาจห้ามได้ |
ค. ทุนฺนิวาริย | |||
ไม่อาจอดทนได้ |
ค. ทุสฺสห ทุรพฺพห | |||
ไม่อาจอธิบายได้ |
ค. วาจาวิสยาตีต อวฺยากรณีย | |||
ไม่อาจอุทธรณ์ได้ |
ค. อปุนวิจารณิย อปุนวินิจฺฉิย | |||
ไม่อาจเปรียบเทียบได้ |
ค. อตุล อสทิส นิรุปม อนุปเมยฺย อปฺปฏิสม | |||
ไม่อาจเอาคืนได้ |
ค. อนิวตฺตาปนกฺขม อปุนาลพฺภ | |||
ไม่อาจเอาชนะได้ |
ค. อเชยฺย อนภิภวนีย | |||
ไม่อาจแก้ไขได้ |
ดู แก้ไขไม่ได้. | |||
ไม่อาจแทงตลอดได้ |
ค. อนิพฺพิชฺฌิย อวินิเวธิย | |||
ไม่อาจแบ่งแยกได้ |
ค. อเวภางฺคิย อวิภาชิย | |||
ไม่อาจแย้งได้ |
ค. อวิวาทิย | |||
ไม่อาจโต้แย้งได้ |
ค. อวิสฺสชฺชิย อปฺปฏิวจนีย อปฏิกฺโกสิย วิวาทรหิต | |||
ไม่อาจให้เคลื่อนไหวได้ |
ค. อสมฺปกมฺปิย | |||
ไม่อาจได้คืน |
ค. อปฺปฏิลภีย | |||
ไม่อาศัยใคร |
ค. อนญฺญสรณ อตฺตาธีน | |||
ไม่อินังขังขอบ |
ก. น มนสิกโรติ, น ปฏิชคฺคติ, น รกฺขติ |