พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
คนต่างด้าว |
ดู คนต่างประเทศ. | บุคคล | ||
คนต่างประเทศ |
น. วิเทสี. วิเทสิก.ปรเทสิก. วิชาติก. อธุนาคต. ค. พาหิร วิเทสิก วิเทสิย ปรวิสยก |
บุคคล | ||
คนต่ำช้า |
น. นิสาท. นิหีนก. | บุคคล | ||
คนต้นคิด |
น. อุปฺปาเทตุ. ชเนตุ. นิพฺพตฺตก. | บุคคล | ||
คนต้มเบียร์ |
น. มชฺชสมฺปาทก. | บุคคล | ||
คนต้องห้าม |
น. วิสุํกตปุคฺคล. | บุคคล | ||
คนต้อนรับ |
น. ปฏิคม. | บุคคล | ||
คนถือคทา |
น. คทาธร. | บุคคล | ||
คนถือธง |
น. ธชธารี. | บุคคล | ||
คนถ่อย |
น. นิรยาปถ. ค. วสล |
บุคคล, ดีชั่ว | ||
คนทดน้ำ |
(ชลประทาน) | น. เนตฺติก. อุทหาร. อุทหารก. | บุคคล | |
คนทรง |
น. วิชฺชาธร. อินฺทชาลิก. ภูตเวชฺช. ยกฺขทาส. | บุคคล | ||
คนทรงผี |
ดู คนทรงเจ้า. | บุคคล | ||
คนทรงหญิง |
น. อิกฺขณิกา, วาริณี, | บุคคล | ||
คนทรงเจ้า |
น. สํสนฺทกปุคฺคล. | บุคคล | ||
คนทรยศ |
น. สปกฺขจารี. | บุคคล, ดีชั่ว | ||
คนทะนงตัว |
ค. อตฺตาภิมานี มมายนายุตฺต อหํการายุตฺต | บุคคล, ลักษณะนิสัย | ||
คนทา |
(ต้น~) | น. ตกฺการี, เวชยนฺติกา, | พืช | |
คนทำ |
น. การก. กตฺตุ. (กตฺตา) | บุคคล | ||
คนทำขนม |
น. อาฬาริก. ปูวการ. ปูปการ. | บุคคล, อาชีพ |