พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
เทียนไข |
น. สิตฺถทีปิกา, | |||
เทียบ |
น. สํสนฺทน., อุปมาน., โอปมฺม., ก. สํสนฺเทติ กิตฺเตติ อุปเมติ |
|||
เทียบกันไม่ได้ |
ค. อสม อสมสม อปฺปฏิม | |||
เทียบท่า |
น. นาโวตรณ., | |||
เทียบเคียง |
ดู เทียบ. | |||
เทียบเคียงกันได้ |
น. สมานตฺต., สรูปตฺต., ก. สเมติ สมาเนติ |
|||
เทียบเท่า |
ค. สมปฺปมาณิก อนูนาธิก ตุลฺยปฺปมาณ | |||
เทียบเรือ |
สำ. นาวํ เสตุํ อุปเนติ, นาวํ สงฺฆาเฏติ | |||
เทียม |
(ปลอม) | ค. กตก ปฏิรูป รูปก กิตฺติม กูฏ สํโยคายตฺต สํยุตฺต | ปลอมเทียม | |
เทียม |
(เอาเข้าแอก) | ก. ปยุญฺชติ โยเชติ (อุ. ยุเค โยเชติ) | ||
เทียมม้า |
ก. กปฺเปติ สนฺนาเหติ โยเชติ | |||
เทียมแอก |
น. ยุคาธาน., ค. ยุตฺต โยชิต ก. ยุเค โยเชติ |
|||
เทียว |
นิ. ว เอว | |||
เทียวไปเทียวมา |
น. จราจร., | |||
เที่ยง |
(เวลา) | ค. มชฺฌนฺติก มชฺฌนฺหิก | ||
เที่ยงคืน |
น. นิสีถ. มชฺฌิมารตฺติ, มชฺฌิมรตฺต., อฑฺฒรตฺต., มหานิสา, | |||
เที่ยงตรง |
(ภาวะ) | น. อุชุตฺต., อาชฺชว.., ธมฺมิกตฺต., | ||
เที่ยงตรง |
(เวลา) | ค. มชฺฌนฺติก มชฺฌนฺหิก | ||
เที่ยงตรง |
(คน) | ค. ธมฺมฏฺฐ อปกฺขปาตี | ||
เที่ยงธรรม |
น. ธมฺมานุวตฺตน., ค. ธมฺมฏฺฐ ธมฺมานุวตฺตี อปกฺขปาตี |