พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
เกิดผิดใจกัน |
น. ปฏิวิโรธ. ก. ปฏิวิรุชฺฌติ |
|||
เกิดผุดขึ้น |
ค. โอปปาติก | |||
เกิดร่วมกัน |
น. สหชาติ, ค. สหชา สหชาต |
|||
เกิดศรัทธา |
ก. สทฺธํ ปฏิลภติ | |||
เกิดหลัง |
ค. ปจฺฉาชาต อนุชาต | |||
เกิดเป็นตัวเป็นตน |
ค. สรีรีภูต ทิสฺสมาน ก. สรีรโต ภวติ, ทิสฺสมานเวสํ คณฺหาติ |
|||
เกิดเรื่องขี้น |
น. อตฺถุปฺปตฺติ, | |||
เกิดเองโดยธรรมชาติ |
น. ยาทิจฺฉกตา, สาภาวิกตา, ค. สยํชาต |
|||
เกิดแต่กรรม |
ค. กมฺมช กมฺมสมุฏฺฐาน กมฺมสมฺภว | |||
เกิดในครรภ์ |
ค. คพฺภาสย คพฺภเสยฺยก ชลาพุช | |||
เกิดในตน |
น. อตฺตสมฺภว อตฺตสมฺภูต อตฺตช อตฺรช ตนุช | |||
เกิดในน้ำ |
ค. ชลช วาริช อมฺพุช | |||
เกิดในภพใหม่ |
น. ปุนพฺภว. ปุนาภินิพฺพตฺติ, ปุนรูปปตฺติ, | |||
เกิดในอบาย |
ค. อปายิก อาปายิก | |||
เกิดในเถ้าใคล |
ค. สํเสทช | |||
เกิดในไข่ |
ค. อณฺฑช | |||
เกิดใหม่ |
น. ปจฺจาชาติ, ปุนรุปฺปตฺติ, ปุนพฺภว. ค. ปจฺจาชาต ชาตมตฺต สมฺปติชาต ก. ปจฺจาชายติ |
|||
เกิดไม่ถี่ |
ค. กาลิก อสาตติก อนิยตสิทฺธิก | |||
เกิน |
น. อธิกตา, พหุลตา, ค. อติเรก อธิก สมาธิก อธิมตฺต ก. อติริจฺจติ, อธิโก ภวติ, อติกฺกมติ นิ. อติจฺจ อุทฺธํ |
|||
เกินกว่า |
ค. ปโร- , อติเรก- (อุ. ปโรสหสฺส อติเรกวสฺสสต) |