พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
อ้อมค้อม |
ดู พูดอ้อมค้อม. | |||
อ้อมแขน |
น. อาลิงฺคน., ปริสฺสงฺค. ปริสฺสชน., อุปคูหน., | |||
อ้อมแอ้ม |
กวิ. อวิภูตํ อปากฏํ | |||
อ้อมไป |
ค. ปริโตคามี | |||
อ้อย |
น. อุจฺฉุ. รสาล. อิกฺขว. อิกฺขุ. อุจฺฉาร. | พืช, ไม้ล้มลุก | ||
อ้อยช้าง |
น. อินฺทสาล. สลฺลกี, อชฺชุก. ขารก. | พืช, ไม้ต้น | ||
อ้อยช้างใหญ่ |
น. มหาโสณ. | พืช, ไม้ต้น | ||
อ้อยส้อย |
ค. โสกาตุร ก. อนุโสจติ |
|||
อ้อยอิ่ง |
(ร่ำไร) | ก. กนฺทติ ปริเทวติ วิลปติ นิตฺถุนาติ | ||
อ้อยอิ่ง |
(เชื่องช้า) | น. วิลมฺพน., กาลกฺเขปน., ค. วิลมฺพก มนฺทคติก ก. วิลมฺพติ มนฺทํ คจฺฉติ |
||
อ้อยแดง |
น. อุจฺฉุรตฺต., | พืช, ไม้ล้มลุก | ||
อ้อแอ้ |
ค. อวิสท อวิภูต | |||
อ้า |
ก. ปสาเรติ วิทาเรติ ปตฺถรติ นิ. หา! |
|||
อ้าง |
น. อปทิส. อปเทส. อาเทสนา, สํสนฺทน., สมฺปทาน., ก. อปทิสติ อปทิสฺสติ อาทิสติ, สกฺขึ กโรติ, อุทฺธริตฺวา ปฐติ |
|||
อ้างตัวเอง |
ค. อตฺตูปนายิก | |||
อ้างตำรา |
น. ปิฏกสมฺปทาน., | |||
อ้างถึง |
ดู อ้าง. | |||
อ้างพยาน |
น. สกฺขิโอตารณ., ก. สกฺขึ โอตาเรติ |
|||
อ้างว้าง |
(สถานที่~) | ค. วิชน วิวิตฺต สุญฺญ | ||
อ้างว้าง |
(ความรู้สึก~) | ค. นิรานนฺท |