พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
หญิงรุ่น |
ดู หญิงสาว. | |||
หญิงร่วมสามี |
น. สปตฺตี, สมานปติกา, | |||
หญิงสาว |
น. กญฺญา, กุมาริกา, ยุวติ, ยุวตี., ตรุณี., วธู, องฺคณา, กนฺตา, | |||
หญิงหมัน |
น. วญฺฌา, วญฺฌิตฺถี, | |||
หญิงเจ้าชู้ |
น. โมหินี | เจ้าชู้ | ||
หญิงเต้นรำ |
ดู นางระบำ. | |||
หญิงเสเพล |
น. ทุราจารินี, | |||
หญิงแก่ |
น. มหลฺลิกา, เถริกา, | |||
หญิงแพศยา |
น. เวสิยา, เวสี, คณิกา, นครโสภินี, | |||
หญิงแพ้ท้อง |
น. โทหฬินี, | |||
หญิงโสด |
น. อวิวาหิตา, | |||
หญิงโสมม |
น. อธมนารี, | |||
หญ้า |
น. ติณ., กจฺฉ., ติณชาติ, | |||
หญ้ากับแก้ |
น. กุทฺรูส. กุทฺรูสก. กาฬา, | |||
หญ้าคมบาง |
ดู แฝก.
แฝก, แฝกหอม |
|||
หญ้าคา |
น. กุส. ทพฺภ. วรหิส. พริหิติณ., พริหิส. | |||
หญ้างวงช้าง |
น. เสเรยฺยก. ทาสี, กึกิราต. กุรณฺฑก. | |||
หญ้าตีนกา |
น. เอรคุ. | |||
หญ้าปล้อง |
น. ปพฺพช. อิกฺกฏ. มุญฺช. มุญฺชติณ., | |||
หญ้าปากคอก |
ค. อกสิร อกิจฺฉ สุข |