พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ล่วมยา |
น. เภสชฺชปสิพฺพก. | |||
ล่อ |
(สัตว์) | น. อสฺสตร. | ||
ล่อ |
(ชักนำ) | น. ปโลภน.,ปโมหน., ก. ปโลเภติ ปโมเหติ |
||
ล่อง |
น. ทกฺขิณทิสํ คจฺฉติ | |||
ล่องชาด |
ก. มโนสิลาย เลเปติ | |||
ล่องลอย |
น. ปฺลวน., ปวหน., ค. นิราลมฺพ ก. ปฺลวติ กวิ. ปฺลวมานํ นิราลมฺพํ |
|||
ล่องหน |
น. อนฺตรธาน., อทิสฺสมานตา, ค. อนฺตรหิต อทิสฺสมาน อทิฏฺฐิโคจร ก. อนฺตรธายติ |
|||
ล่องเรือ |
ก. นาวาย อิโต ตโต สญฺจรติ | |||
ล่องแพ |
ก. อุฬุมฺเปน สญฺจรติ, กุลฺเลน ตาเรติ | |||
ล่อน |
ก. อปคจฺฉติ | |||
ล่อนจ้อน |
น. นคฺคตฺต., นคฺคิย., นคฺคิยา, อปฏิจฺฉนฺนตฺต., ค. นคฺค อปฏิจฺฉนฺน อภูสิต อนลงฺการ วิวตฺถ อวตฺถ |
|||
ล่อลวง |
น. มายา, วญฺจน., สมฺพรี, ปโลภน., สมฺโมหน., ค. อุปลาฬก วิกตฺถี มายาวี วญฺจก ก. สมากฑฺฒติ ปโลเภติ สมฺโมเหติ อุปลาเฬติ |
หลอกลวง | ||
ล่อหลอก |
สำ. ติขิโณปายํ โยเชติ | |||
ล่อเหยื่อ |
น. อามิสปโลภน., ก. อามิเสน ปโลเภติ, อามิสํ เทติ |
|||
ล่อแหลม |
ค. สาสงฺก สนฺตราย | |||
ล่อใจ |
น. ปโลภน., สมฺโมหน., ค. ปโลภนก จิตฺตากฑฺฒก ก. ปโลเภติ วิโมเหติ |
|||
ล่า |
น. คเวสน., อเนฺวสน., ก. อเนฺวสติ |
|||
ล่าง |
นิ. อโธ เหฏฺฐา อธรโต | |||
ล่าช้า |
ดู ช้า. | |||
ล่าถอย |
น. อปยาน., ปจฺโจสกฺกน., อปกฺกม. อปคมน., ก. อปยาติ ปจฺโจสกฺกติ |