พืช

ศัพท์ไทย ศัพท์บาลี หมวดหมู่
ต้นลาน น. ตาลรุกฺข. ตาลี, ตาฬี, พืช
ต้นลำโพง น. อุมฺมตฺต. อุมฺมตฺตผล., มาตุล. พืช
ต้นสน น. สรล. ปูติกฏฺฐ. เทวทารุ. เทวทารุก. พืช
ต้นสบู่ น. เผณิล. พืช
ต้นสมี น. สตฺตุผลา, สมี, พืช
ต้นสัก น. อณฺณ.., ภณฺฑนรุกฺข. พืช
ต้นส้ม น. ชมฺพีรรุกฺข. พืช
ต้นหม่อน น. อมฺพิลิกา, พฺรหฺมทารุ. ตูลินี, พืช
ต้นหอม น. ปตฺตปลณฺฑุ. สุกนฺทก. ปลณฺฑุ. พืช, ผัก
ต้นอ้อ น. ธมน. นฬ. เวณุ, พืช
ต้นอ้อย น. อุจฺฉุลฏฺฐิ, พืช, ไม้ล้มลุก
ต้นเข็ม น. อจิว. อจฺฉิว. ขุทฺทปุปฺผิย. มญฺเชฏฐี, พืช, ไม้พุ่ม
ต้นแก้ว น. กุลก. กากตินฺทุก. พืช, ไม้พุ่ม
ต้นโพ น. อสฺสตฺถ. อสฺสฏฺฐ. ทุมินฺท. พืช, ไม้ต้น
ต้นโพธิ์ น. โพธิ. โพธิรุกฺข. พืช, บรรลุตรัสรู้
ต้นไม้ น. รุกฺข. ปาทป. วิฏปี. นค. อค. อคม. สาล. มหีรุป. ทุม. ตรุ. กุช. สาขี. ภูต. สิขรี. มทน. ชคตีรุห. ทลามล. เนมี. ภูรุห. มหีรุห. พืช
ต้นไม้ลำต้นอ่อน น. หริต., พืช
ต้นไม้เตี้ยๆ น. คจฺฉ. พืช
ต้นไม้เล็ก น. วนถ. พืช
ทองกวาว น. กึสุก. ปลาส. โกวิฬาร. ยุคปตฺต. ปาริฉตฺตก. ปาฬิภทฺท. พืช