บุคคล
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | |
|---|---|---|---|
| คนขายหนังสือ | น. โปตฺถกวาณิช. | บุคคล, อาชีพ | |
| คนขายหนังสือพิมพ์ | น. ปวตฺติปตฺตวิกฺเกตุ. | บุคคล, ซื้อขาย, อาชีพ | |
| คนขายหมาก | น. ตามฺพูลท. | บุคคล, ซื้อขาย, อาชีพ | |
| คนขายหมู | น. สูกริก. | บุคคล, ซื้อขาย, อาชีพ | |
| คนขายอาหาร | น. อาหารวิกฺกยิก. อาหารวิกฺเกตุ. | บุคคล, ซื้อขาย, อาชีพ | |
| คนขายาว | น. ทีฆชงฺฆ. | บุคคล, ลักษณะทางกาย | |
| คนขายเครื่องเขียน | น. ลิปิภณฺฑวาณิช. | บุคคล, ซื้อขาย, อาชีพ | |
| คนขายเทียน | น. สิตฺถวฏฺฏิวาณิช. | บุคคล, ซื้อขาย, อาชีพ | |
| คนขาว | น. โอทาตเทหี. | บุคคล, ลักษณะทางกาย | |
| คนขาสั้น | น. ชงฺฆวามน. | บุคคล, ลักษณะทางกาย | |
| คนขาเป๋ | น. ขญฺช. โขณฺฑ. | บุคคล, พิการ | |
| คนขาโก่ง | ค. วงฺกชาณุก | บุคคล, พิการ | |
| คนขี่ม้าแข่ง (jockey) | น. อสฺสทมก. | บุคคล, อาชีพ | |
| คนขี่อูฐ | น. โอฏฺฐาโรหก. | บุคคล, อาชีพ | |
| คนขี้ขลาดตาขาว | ดู ขี้ขลาด. | บุคคล, ลักษณะนิสัย | |
| คนขี้คุก | ดู นักโทษ. | บุคคล | |
| คนขี้ฟ้อง | น. โทสาโรจก. วชฺชคเวสก. | บุคคล, ลักษณะนิสัย | |
| คนขี้เรื้อน | ก. กุฏฺฐี. | บุคคล, โรค | |
| คนขี้โอ่ | น. วิกตฺถก. อุทฺธตากร. สิงฺคี. | บุคคล, ลักษณะนิสัย | |
| คนขุดถ่านหิน | น. องฺคารากริก. | บุคคล, อาชีพ |