บุคคล
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | |
---|---|---|---|
คนว่องไว | น. ชวน. ตุริต. เวคี. | บุคคล, ลักษณะนิสัย | |
คนสนิท | น. วลฺลภ. วลฺลิภา, นิจฺจุปฏฺฐาก. ปาลนสหาย. | บุคคล, บริวาร | |
คนสวย | น. กมลา, กลฺยาณี, ลลนา, | บุคคล, คนรูปงาม | |
คนสวยที่สุดในที่นั้น | น. รูปสุนฺทรี, ชนปทกลฺยาณี, | บุคคล, คนรูปงาม | |
คนสองเพศ | น. อุภโตพฺยญฺชนก. ทฺวิลิงฺคิก. | บุคคล | |
คนสอดแนม | น. โอจรก. ปยุตฺตก. จารปุริส. | บุคคล | |
คนสอบสวน | น. อนุวิชฺชก. อนุปุจฺฉก. | บุคคล | |
คนสอพลอ | ดู คนประจบ. | บุคคล, ลักษณะนิสัย | |
คนสะอาด | น. ปวิตฺต. ปูต. ปยต. | บุคคล, ลักษณะนิสัย | |
คนสามัญ | น. ทุคฺคตชน. ปุถุชฺชน. | บุคคล | |
คนสายตายาว | น. ทีฆทิฏฺฐิก. ค. ทีฆทิฏฺฐิก ทีฆวตฺถุทสฺสี |
บุคคล, ลักษณะทางกาย, สายตา | |
คนสายตาสั้น | น. รสฺสทิฏฺฐิก. ค. รสฺสทิฏฺฐิก รสฺสวตฺถุทสฺสี |
บุคคล, ลักษณะทางกาย, สายตา | |
คนสาว | น. ทหรี, ทหริกา, | บุคคล, คนหนุ่มสาว | |
คนสำคัญ | น. อคฺคญฺญ. มุขฺยปทฏฺฐ. เสฏฺฐปุริส. ค. มุขฺย ปธาน มูลภูต |
บุคคล | |
คนสีซอ | น. วีณาวาทก. | บุคคล, ดนตรี | |
คนสืบข่าว | น. โอจรก. | บุคคล, ข่าว | |
คนสูบบุหรี่ | น. ธูมปายี. | บุคคล, บุหรี่, บุหรี่ | |
คนส่งของ | น. ภณฺฑเปสก. | บุคคล, อาชีพ | |
คนส่งข่าว | น. เปสฺส. | บุคคล, อาชีพ | |
คนส่งนม | น. โครสสมฺปาทก. | บุคคล, อาชีพ, นมเนย |