สายตา
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | |
|---|---|---|---|
| คนสายตายาว | น. ทีฆทิฏฺฐิก. ค. ทีฆทิฏฺฐิก ทีฆวตฺถุทสฺสี |
บุคคล, ลักษณะทางกาย, สายตา | |
| คนสายตาสั้น | น. รสฺสทิฏฺฐิก. ค. รสฺสทิฏฺฐิก รสฺสวตฺถุทสฺสี |
บุคคล, ลักษณะทางกาย, สายตา | |
| ทอดสายตา | ค. อุกฺขิตฺตจกฺขุ (อุ. โอกฺขิตฺตจกฺขุนา อนฺตรฆเร คนฺตพฺพํ) | สายตา, กิริยาอาการ | |
| ละสายตา | ก. น โอโลเกติ | สายตา | |
| สายตา | น. ทิฏฺฐิ, ทสฺสน., จกฺขุปถ. | สายตา | |
| สายตาพิการ | น. วิรูปทสฺสน., วิกลจกฺขุปถ. | สายตา, พิการ | |
| สายตายาว | น. ทีฆทิฏฺฐิ, ทีฆทสฺสน., | สายตา | |
| สายตาสั้น | น. รสฺสทิฏฺฐิ, รสฺสทสฺสน., อทูรทสฺสิตา, ค. รสฺสทิฏฺฐิก อทูรทสฺสี |
สายตา | |
| สายตาแหลม | ค. ทีฆทสฺสี | สายตา, โง่ฉลาด | |
| เกี่ยวกับสายตา | ค. นยนปฏิพทฺธ ทสฺสนวิสยก | สายตา |