ม้า

ศัพท์ไทย ศัพท์บาลี หมวดหมู่
ผูกบังเหียน ค. โยชิตขลีน
ก. ขลีนํ โยเชติ
พาหนะและส่วนประกอบ, ม้า
ผูกอาน (~ม้า) ก. กจฺฉํ โยเชติ พาหนะและส่วนประกอบ, ม้า
พาชี ดู ม้า. สัตว์, ม้า
ม้า (เพศผู้) น. หย. ตรงฺค. ตุรงฺค. ตุรค. วาห. อสฺส. สินฺธว. คนฺธพฺพ. อวฺยถิ. ปีถิ. พาชี. วาชี. สัตว์, ม้า
ม้า (เพศเมีย) น. วฬวา, อสฺสา, สัตว์, ม้า
ม้าขาว น. ปงฺคุล. ปงฺคุฬ. เสตสฺส. สัตว์, ม้า
ม้าชั้นสูง น. กุลีนก. อาชานีย. สัตว์, ม้า
ม้าดี น. อสฺสตร. สัตว์, ม้า
ม้าต่าง น. ภารวาหีอสฺส. สัตว์, ม้า, พาหนะและส่วนประกอบ
ยูนิคอน (unicorn) น. ขคฺควิสาณ. สัตว์, ม้า, สัตว์ในวรรณคดี
อัศว น. อสฺส. (ดู ม้า) สัตว์, ม้า
อัศวรักษ์ น. อสฺสาธิการี. อสฺสโคปก.

คนเลี้ยงม้า

บุคคล, ม้า
อัศวราช น. อสฺสราช. สัตว์, ม้า
อัศวเมธ น. อสฺสเมธ. สัตว์, ม้า
อัส น. อสฺส. สัตว์, ม้า
แม่ม้า น. พฬวา, วฬวา, อสฺสา, สัตว์, เพศหญิง, ม้า