พืช

ศัพท์ไทย ศัพท์บาลี หมวดหมู่
เทียนป่า น. มุทยนฺตี, พืช
เผือก (พืชหัว) น. มูลก. จุจฺจุ. กนฺท.

เผือก น. ชื่อไม้ล้มลุกมีหัว ต้นและใบคล้ายบอน…

พืช, ไม้ล้มลุก, อาหาร
เพกา น. โสณ. โสณก. โสนก. ทีฆวณฺฏ. พืช
เมเปิล (maple) น. สกฺขรารุกฺข. พืช
เลียบ (ต้นไม้) น. ปิลกฺข. ปิปฺผลี, พืช
เล็บเหยี่ยว น. กรมนฺท. กรมทฺท. สุเสน. พืช
เสม็ด น. ภุชปตฺต. อาภุชี. จมฺมี. มุทุตฺตจ. พืช
เสลา น. สรล.

เสลา [สะเหฺลา] น. ชื่อไม้ต้น ดอกสีชมพูถึงม่วง…

พืช, ไม้ต้น
เหียง น. ปิยงฺค. พืช
แกแล (เถาไม้) น. ตุงฺคหาร. พืช
แก้ว (ต้น~) น. กุลก. กากตินฺทุก. พืช, พืช
แค (ต้น~) น. ปาฏลี, ปาตลี, กณฺหวณฺฏา, จิตปาฏลี, พืช
แคฝอย ดู แค. พืช, พืช
แฝก น. อุสีร., พีรณ., วีรณ., กาส., โปตกิล., กุส. ทพฺภ. พืช
แฝกขาว น. โคโลมี, พืช
แสม น. ภุชปตฺต. อาภุชี. ปฏฺฏิ, จมฺมี. มุทุตฺตจ. พืช
แอปเปิล (apple) น. สิตาผล., พืช, ไม้ต้น, ผลไม้
โกฐสอ น. โรหิตก. พืช
โกฐเขมา น. อมฺพฏฺฐา, พืช
โกมุท (บัวขาว) น. กุมุท., โกมุท., พืช, พืช, ดอกไม้