บุคคล

ศัพท์ไทย ศัพท์บาลี หมวดหมู่
ช่างกลึง น. จุนฺทการ. ภมการ. บุคคล, อาชีพ
ช่างก่อสร้าง น. นิมฺมานก. มาปก. บุคคล, อาชีพ, ก่อสร้าง
ช่างก่ออิฐ น. อิฏฺฐกวฑฺฒกี. สุธาชีวี. บุคคล, อาชีพ
ช่างขัด น. วณฺณมฏฺฐการี. บุคคล, อาชีพ
ช่างจักสาน น. เวณ. เวน. วิลีวการ. นฬการ. เวฬุการ. บุคคล, อาชีพ
ช่างจัดดอกไม้ น. มาลาการ. มาลิก. ปุปฺผสมฺปาทก. บุคคล, อาชีพ
ช่างชุน น. สูจิก. โสจิก. ตุนฺนวาย. บุคคล, อาชีพ
ช่างซักฟอก น. โธวก. นินฺเนชก. บุคคล, อาชีพ
ช่างซ่อมรถ น. รถการ. บุคคล, อาชีพ, พาหนะและส่วนประกอบ
ช่างซ่อมรองเท้า น. ปาทุกาสงฺขารก. บุคคล, อาชีพ
ช่างซ่อมเครื่องจักรกล น. ยนฺติก. ยนฺตสิปฺปี. บุคคล, อาชีพ
ช่างดอกไม้ น. มาลาการ. บุคคล, อาชีพ
ช่างดีบุก น. ติปุการ. ติปุโกฏฺฏก. สีสการ. บุคคล, อาชีพ
ช่างตัดผม น. กปปก. นหาปิต. เกโสโรหารก. บุคคล, อาชีพ
ช่างตัดรองเท้า น. ปาทุกากร. อุปาหนิก. บุคคล, อาชีพ
ช่างตัดเสื้อผ้า (~ชาย) น. ตุนฺนวาย. ตุนฺนการ. บุคคล, อาชีพ
ช่างตัดเสื้อผ้า (~หญิง) น. ตุนฺนวายิกา, บุคคล, อาชีพ
ช่างติดกระจก น. กาจโยชก. บุคคล, อาชีพ
ช่างตีเหล็กเกือกม้า น. อสฺสปาทุกฆาฏก. บุคคล, อาชีพ
ช่างต่อรถ น. รถการ. บุคคล, อาชีพ, พาหนะและส่วนประกอบ