ดนตรี

ศัพท์ไทย ศัพท์บาลี หมวดหมู่
นักเล่นเปียโน น. ตุริยวิเสสวาทก. บุคคล, ดนตรี
นักเล่นไวโอลิน น. สารงฺคิก. บุคคล, ดนตรี
นักแต่งเพลง น. คีตสมฺปาทก., บุคคล, บทประพันธ์, ดนตรี
ประสานเสียง น. ลย. ตาลสามคฺคี, สุสฺสรตา, ดนตรี
ประโคม (~ดนตรี) น. วาทน., วาทิต., วาทิตฺต.,
ค. วาทก
ก. วาเทติ
ดนตรี
ประโคมแตร น. กาหลสมูหนาท. ดนตรี
ผิวปาก น. ทนฺตคีต., มุขกาหลนาท. ดนตรี, เสียง
พิณ น. วีณา, วลฺลกี, เครื่องดนตรี, ดนตรี
พิณชั้นดี น. ชาติวีณา, เครื่องดนตรี, ดนตรี
พิณพาทย์ น. ตาฬนดุริยงฺค.,

พิณพาทย์ น. ชื่อเรียกวงดนตรีไทยโบราณ

ดนตรี
พิณพาทย์ปาก น. มุขาลมฺพท., ดนตรี
พิณเจ็ดสาย น. ปริวาทินี, ปริวเทนฺติกา, สตฺตตนฺตี, เครื่องดนตรี, ดนตรี
วงดนตรี น. อาโตชฺช., วาทิตฺต., สงฺคีต., ดนตรี
วงดนตรีขนาดใหญ่ (orchestra) น. วาทกสมูห. วาทิตฺตมณฺฑป. ดนตรี
วงดุริยางค์ น. วาทกสมูห. ดนตรี
วงมโหรี น. วาทกสมูห. ดนตรี
สีซอ น. คีตวาทิต.,
ก. วีณํ วาเทติ
ค. วาทิตวีณ
ดนตรี
เครื่องดนตรี น. ตุริยภณฺฑ., ตุริยงฺค., อาโตชฺช., เครื่องดนตรี, ดนตรี
เครื่องบรรเลง น. วาทิต., วาทิตฺต., ดนตรี
เครื่องเป่า น. ธมนตุริยงฺค., ดนตรี