ดนตรี

ศัพท์ไทย ศัพท์บาลี หมวดหมู่
คนดีดพิณ น. วีณาวาที. วีณาวาทก. วิรุณชก. เวณิก. บุคคล, ดนตรี
คนตีกลอง น. ปาณิฆ. เภริวาทก. บุคคล, อาชีพ, ดนตรี
คนรักดนตรี ค. สงฺคีตปฺปิย บุคคล, ดนตรี
คนสีซอ น. วีณาวาทก. บุคคล, ดนตรี
คนเป่าปี่ น. วํสิก. เวณวิก. เวณายิก. เวณุธม. บุคคล, ดนตรี
คนเป่าสังข์ น. สงฺขธม. สงฺขธมก. บุคคล, ดนตรี
คนเป่าแตร น. กาหลวาทก. กาหลธมก. กาหลิก. บุคคล, ดนตรี
ครูดนตรี น. สงฺคีตาจริย. บุคคล, ศึกษา, ดนตรี
คอนเสิร์ต (concert) น. สมาชุสฺสว. สงฺคีต., ดนตรี
จังหวะดนตรี น. ลย. สรสงฺกมน., ดนตรี
จังหวะวอลทซ์ (waltz) น. ภมนนจฺจ., ดนตรี
ดนตรี น. ตุริย., คนฺธพฺพา, สงฺคีต., คีตวาทิต., ตาฬาวจร., ดนตรี
ดีดพิณ น. วีณาวาทน.,
ก. วีณํ วาเทติ
ดนตรี, เครื่องดนตรี
ดีดสีตีเป่า น. ตุริยตาฬิตวาทิต., ดนตรี
ดุริยางค์ น. ตุริยงฺค., ดนตรี
นักดนตรี น. ตุริยวาทก. ตาฬาวจร. บุคคล, ดนตรี
นักดีดพิณ น. วีณวาทก. บุคคล, ดนตรี
นักร้อง (~หญิง) น. คายิกา, บุคคล, ดนตรี
นักร้อง (~ชาย) น. คายก. คนฺธพฺพ. สรภาณี. บุคคล, ดนตรี
นักเป่าขลุ่ย น. เวณูธม. เวณวิก. บุคคล, ดนตรี