พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
จรรยา |
น. จริยา, | |||
จรรยาบรรณ |
น. รีติ, วิธิ. นิยม. มูลิกสจฺจ., | |||
จรรยาแพทย์ |
น. เวชฺชจริยา, เวชฺชนิยม. ภิสกฺกจริยา, | |||
จรรโลง |
ก. ธาเรติ อุปตฺถมฺเภติ | |||
จรลี |
ดู ไป. | |||
จรวด |
น. ขิปนาวุธ., ขิปนกายุธ., ขิปตพฺพายุธ., | |||
จระนำ |
(ซุ้มตัน) | น. อนิพฺพิทฺธโตรณ.,
จระนำ น.… |
อาคารและส่วนประกอบ | |
จระเข้ |
น. สุํสุมาร. กุมฺภีล. | สัตว์, จระเข้, สัตว์เลื้อยคลาน | ||
จระเข้ตีนเป็ด |
น. สุสุกา, | สัตว์, จระเข้, สัตว์เลื้อยคลาน | ||
จรัล |
ดู เดินไป. | |||
จรัส |
ดู แจ่มแจ้ง, รุ่งเรือง, สว่าง | รุ่งเรือง | ||
จราจร |
น. คมนาคมน., ชนสญฺจร. กวิ. จราจรํ |
|||
จริง |
ค. สจฺจ อวิตถ อมิสฺสชาติก อวฺยาช ยถาภูต กวิ. ยถาตถํ อวฺยาชํ สจฺจํ |
|||
จริงจัง |
น. สจฺจการ. ยถตฺถตา. อวตฺถตา, ค. อปฺปมตฺต อาตาปี สุสฺสาห |
|||
จริงอยู่ |
นิ. หิ ขลุ นาม | |||
จริงอย่างนั้น |
นิ. ตถา หิ | |||
จริงแท้ |
ค. ตจฺฉ ตถ ตถิย | |||
จริงใจ |
น. อวฺยาชตฺต., อาชฺชว.., อกุฏิลตฺต., ค. อวฺยาช อกิตฺติม อกุฏิล อุชุจิตฺต อวงฺก อมายาวี อกุฏิล ทฬฺหภตฺติก อุชุจิตฺต อาชฺชวยุตฺต สจฺจวาที สจฺจสนฺธ |
|||
จริงๆ |
นิ. ว เอว | |||
จริงๆ แล้ว |
นิ. หิ ขลุ นาม กวิ. ยถาภูตํ ยถาตถํ นูนํ ธุวํ |