พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
จตุรมุข |
น. จตุมุข., | |||
จตุรัส |
น. จตุรสฺส., | |||
จตุสดมภ์ |
น. จตุถมฺภ. | |||
จน |
(ขาดแคลน) | น. ทลิทฺทตา, ทลิทฺทิย., ทาฬิทฺทิย., ทีนตฺต., ค. นิทฺธน อปฺปสฺสก ทลิทฺท กปณ ปฏจฺจรี อนาถ |
||
จนกรอบ |
ค. นิทฺธน อกิญฺจน | |||
จนกระทั่ง |
นิ. อปิสฺสุทํ ยาวตาว | |||
จนกว่า |
นิ. ยาว, ยาวเทว, ยาวตาว | |||
จนดึก |
วิ. พหุเทว รตฺตึ | |||
จนตรอก |
ค. นิมฺมคฺค | |||
จนถึง |
นิ. ยาว ยาวเทว | |||
จนถึงทุกวันนี้ |
กวิ. ยาวชตฺตนา ยาวชฺชตนา ยาวชฺชทิวสา ยาวิทานิ อชฺชปิ | |||
จนถึงบัดนี้ |
ดู จนถึงทุกวันนี้. | |||
จนถึงสามครั้ง |
กวิ. ยาวตติยํ ยาวตติยกํ | |||
จนปัญญา |
ค. นิปฺปญฺญ อวิญฺญู อวิทู อวิทฺทสุ อญฺญาณี | |||
จนพอแก่ความต้องการ |
กวิ. ยาวทตฺถํ | |||
จนมุม |
ค. ปราชิต นิมฺมคฺค | |||
จนใจ |
ค. นิปฺปญฺญ อสกฺกุเณยฺย | |||
จบ |
น. นิฏฺฐาน., อวสาน., โอสาน., ยุตฺติ, ค. นิฏฺฐิต สมตฺต ก. นิฏฺฐาติ, โอสานํยาติ |
|||
จบด้วยดี |
ก. สมฺมา นิฏฺฐาเปติ | |||
จบบริบูรณ์ |
น. ปริโยสาน., ค. ปริปุณฺณ |