พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
ข้อกำหนด |
น. ปญฺญตฺติ, นิยาม. สิกฺขาปท., นิยมาวลิ, ปมาณ., | กฎเกณฑ์กติกา | ||
ข้อขอด |
น. คณฺฐิ. คณฺฐิกา, ปพฺพ., คณฺฐิฏฺฐาน., | |||
ข้อขัดข้อง |
ดู ขัดข้อง. | |||
ข้อขัดข้องใจ |
น. ปีฬาเหตุ. เขทการณ., | |||
ข้อขัดแย้ง |
น. กิลิฏฺฐ., สงฺกุล., | ประเด็น | ||
ข้อข้องใจ |
ดู ข้อสงสัย. | ลังเลสงสัยไม่แน่ใจ | ||
ข้อควรศึกษา |
น. เสขิย., | |||
ข้อความ |
น. อตฺถ. เหตุ. วตฺถุ., | ถ้อยคำ | ||
ข้อความที่คัดลอกมา |
น. อุทฺธตปาฐ. | ถ้อยคำ | ||
ข้อความที่อ้างอิง |
น. อุทาหตปาฐ. | ถ้อยคำ | ||
ข้อความเท็จ |
น. โกหญฺญ., | ถ้อยคำ, เท็จปดโกหก | ||
ข้อความแวดล้อม |
น. ปทสมฺพนฺธ. ปทนฺวย. | ถ้อยคำ | ||
ข้อความในตัวบท |
น. ปาฐ. | ถ้อยคำ | ||
ข้อความในวงเล็บ |
น. อุปวากฺย., | ถ้อยคำ | ||
ข้อคิดเห็น |
น. อตฺถกถา, วฺยาขฺยา, อตฺถวณฺณนา, อตฺตโนมติ, อชฺฌาสย. อธิปฺปาย. | |||
ข้อง |
น. สงฺค. ค. วิลคฺค สตฺต อาสตฺต สชฺชมาน ก. ลคฺคติ สชฺชติ |
|||
ข้องอยู่ |
ดู ข้อง. | |||
ข้องอยู่ในกาม |
น. กามเคธ. ค. กามคิทฺธ กามคิทฺธิมา |
|||
ข้องเกี่ยว |
ดู เกี่ยวข้อง. | |||
ข้องแวะ |
น. สํสคฺค. ก. พนฺธติ อนุพนฺธติ |