พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
ขับขี่ |
น. อารุหน., ปาชน., สารณ., | |||
ขับถ่าย |
น. มูโลสฺสชน., ก. โอสฺสชติ วิสฺสชฺเชติ |
|||
ขับปัสสาวะ |
น. อภิกฺขณํ ปสฺสาวกรณาสา, | ยา | ||
ขับรถ |
น. รถปาชน., รถคมน., | พาหนะและส่วนประกอบ | ||
ขับร้อง |
น. คายน., คายตฺติ, คีต., คีติ, คีติกา, คนฺธพฺพ. ก. คายติ |
|||
ขับร้องหมู่ |
น. อนุคายน., | |||
ขับออก |
น. นีหรณ., อปนุทน., นิกฺกฑฺฒน., ปพฺพาชน., ก. นีหรติ อปนุทติ นิกฺกฑฺฒติ ปณาเมติ ปพฺพาเชติ |
|||
ขับออกจากวัด |
สำ. อาวาสโต อปเนติ, … นิกฺกฑฺฒติ | |||
ขับออกจากหมู่ |
น. ปพฺพาชนิยกมฺม., ก. ปพฺพาเชติ |
|||
ขับออกไป |
น. อปนุทน., อปนูทน., นูทน., ค. นุท ปนุนฺน ก. อปนุทติ อปนุเทติ |
|||
ขับเคลื่อน |
น. สญฺจาลน., ก. สญฺจาเลติ อภิกฺกมาเปติ |
|||
ขับเคี่ยว |
ก. ยุชฺฌติ, รณํ อารภติ | |||
ขับเสภา |
น. อกฺขานคายน., | |||
ขับเสมหะ |
น. อุกฺกาสน., นิฏฺฐุมฺภน., ก. อุกฺกาสติ นิฏฺฐุภติ |
|||
ขับเหงื่อ |
ค. เสทโมจก ก. เสทํ โมเจติ, นิสฺสชติ โอสฺสชติ วิสฺสชฺเชติ |
ร่างกายและส่วนประกอบ, เหงื่อ | ||
ขับไป |
ก. ปาเชติ อติพาเหติ | |||
ขับไล่ |
น. อุสฺสารณ., นิสฺสารณา, ปณาม. ปพฺพาชน., นาสน., นาสนา, ปลาปน., ก. ปพฺพาเชติ ปณาเมติ ปลาเปติ นิกฺกฑฺฒติ อปนุทติ นิกฺขาเมติ พหิกโรติ วิวาเสติ กกิ. ปณามิต ปพฺพาชิต |
|||
ขับไล่ที่ |
สำ. นีติยา นิกฺขาเมติ, นีติยา นิสฺสาเรติ | |||
ขั้น |
(~บันได) | น. ปนฺติ, เสณิ, | ||
ขั้นฉุกเฉิน |
น. อนฺติมาวตฺถา, |