พจนานุกรมธาตุ
ธาตุ Sort descending | อรรถ | ตัวอย่าง | หมวดธาตุ | |
---|---|---|---|---|
กุณ |
สทฺโทปกรเณ เกื้อกูลแก่เสียง |
โกณติ |
ภู (อ) [ธป] |
|
กุณ |
สงฺโกจเน หดเช้า, สั้นเข้า, งอ, หงิก |
กุเณติ กุณยติ กุโณ กุณหตฺโถ กุณี โกโณ
|
จุร (เณ ณย) [ธป] |
|
กุณ |
อามนฺตเน เรียก, ร้องเรียก |
กุเณติ กุณยติ |
จุร (เณ ณย) [ธป] |
|
กุณ |
โปสเน เลี้ยงดู |
กุณติ ทีนํ ทยาลุ. |
ภู (อ) | |
กุณ |
มนฺตเน ปรึกษา |
กุเรติ, กุณยติ. |
จุร (เณ ณย) | |
กุณ |
สทฺเท ออกเสียง, เปล่งเสียง |
กุโณติ นทตีติ โกณฺโฑ. |
ภู (อ), ตน (โอ ยิร) | |
กุถ |
ปาเก; ปูติภาเว; สํเกฺลสเน จ หุง, ต้ม, สุก, เดือด; บูด, เน่า, เปื่อย; เศร้าหมอง |
|
ภู (อ) [ธป] |
|
กุถ |
หึสายํ เบียดเบียน |
โกถติ |
ภู (อ) [ธป] |
|
กุถ |
ปูติสํกิเลเส เปื่อยเน่า; เศร้าหมอง |
กุถติ อถุตึ ปูติภาวมคมีติ กุณปํ ซากศพ. |
ภู (อ) | |
กุถิ |
หึสา; สงฺกิเลเลสุ เบียดเบียน; เศร้าหมอง, เปรอะเปื้อน |
กุนฺถติ กุนฺโถ กุนฺถกิปิลฺลิกํ กุนฺถิติ
|
ภู (อ) [ธป] |
|
กุถิ |
หึสากิลิสฺสเน เบียดเบียน; เศร้าหมอง |
กุนฺถติ. |
ภู (อ) | |
กุท |
กีฬายํ เล่น, กีฬา |
โกทติ |
ภู (อ) [ธป] |
|
กุท |
กีฬเน เล่น |
โกทติ, โกทนฺติ. |
ภู (อ) | |
กุทิ |
อนฺตภาสเน กล่าวซึ่งที่สุด |
กุนฺเทติ กุนฺทยติ |
ภู (อ) [ธป] |
|
กุทิ |
มิจฺฉาวาเกฺย พูดอย่างผิดๆ |
กุนฺเทติ, กุนฺทยติ. |
จุร (เณ ณย) | |
กุธ |
โกเป 'กำเริบ,' โกรธ, เคือง |
กุชฺฌติ โกโธ กุชฺฌนา กุชฺฌิตตฺตํ กุทฺโธ |
ทิว (ย) [ธป] |
|
กุธ |
โกปเน โกรธ |
กุชฺฌติ. |
ทิว (ย) | |
กุนฺถ |
ทุกฺขาลิงฺคเน ทุกข์; สวมกอด |
กุนฺถนาติ. |
กี (นา) | |
กุป |
โกเป 'กำเริบ,' โกรธ, ไหว, สะเทือน |
กุปฺปติ โกโป ปโกโป โกปี อา. กุปฺปนฺติ วาตสฺสปิ เอริตสฺส (ช้างเหล่านั้น) ย่อมโกรธแม้ต่อลมที่พัดมา
|
ทิว (ย) [ธป] |
|
กุป |
โกเป โกรธ, กำเริบ, พินาศ |
กุปฺปติ. |
ทิว (ย) | |
กุป |
ชุติทุพฺพเลฺย โชติช่วง, รุ่งเรือง; อ่อนกำลัง |
โกเปติ, โกปยติ. |
จุร (เณ ณย) | |
กุพิ |
อจฺฉาทเน นุ่งห่ม, แต่งตัว |
กุพฺพติ |
ภู (อ) [ธป] |
|
กุพิ |
อจฺฉาทเน นุ่งห่ม, แต่งตัว |
กุมฺเพติ กุมฺพยติ |
จุร (เณ ณย) [ธป] |
|
กุพฺพิ |
อุคฺคเม ขึ้นไป, ไปเบื้องบน |
กุพฺพติ |
ภู (อ) [ธป] |
|
กุมาร |
กีฬายํ เล่น, เล่นหัว |
กุมาเรติ กุมารยติ กุมาโร กุมารโก กุมารี กุมาริกา
|
จุร (เณ ณย) [ธป] |