พจนานุกรมธาตุ
ธาตุ Sort descending | อรรถ | ตัวอย่าง | หมวดธาตุ | |
---|---|---|---|---|
ทกฺข |
หึสา; คตีสุ เบียดเบียน; ไป, ถึง, เป็นไป |
ทกฺขติ ทกฺขโก |
ภู (อ) [ธป] |
|
ทกฺข |
มุณฺฑิโย-ปนยน; นิยม; วตา; -เทเสสุ เป็นคนศีรษะโล้น, บวช; นำเข้าไป; นิยม, กำหนด; ประพฤติพรต; อาเทส, เปลี่ยนแปลง |
ทกฺขติ ทกฺขิโต ทิกฺขติ ทิกฺขิโต
|
ภู (อ) [ธป] |
|
ทกฺข |
วุฑฺฒิสีฆวธคเต เจริญ; รวดเร็ว; ฆ่า; ไป, ถึง, บรรลุ |
ทกฺขติ. |
ภู (อ) | |
ทขิ |
โฆรวาสิเต; กงฺขายํ จ อบรมน่ากลัว*; ระแวง, สงสัย |
ทงฺขติ * น่าจะมิได้หมายความอย่างนี้ เพราะทาง สํ. มีคำว่า โฆรวาศน 'crying hideously' ร้องอย่างน่าเกลียด, น่าขยะแขยง หมายเอาสุนัขจิ้งจอก. วาศิต ก็แปลว่า ร้อง. หอน |
ภู (อ) [ธป] |
|
ทขิ |
อิจฺฉาโฆรรุเต ปรารถนา; ขัน, ร้อง |
ทงฺขติ กาโก. |
ภู (อ) | |
ทฆ |
ฆาตเน ฆ่า |
ทฆุณาติ. |
สุ (ณุ ณา อุณา) | |
ทฆิ |
จาครกฺขเณสุ สละ; รักษา |
ทงฺฆติ. |
ภู (อ) | |
ทฑิ |
อาณาย ข่มขู่, กดขี่ |
ทฑติ อาณํ กโรติ เอเตนาติ ทณฺโฑ อาชญา, ท่อนไม้, เครื่องลงโทษ. |
ภู (อ), จุร (เณ ณย) | |
ทณฺฑ |
ทณฺฑวินิปาเต 'ลงไม้, ลงอาญา,' ทำโทษ, เฆี่ยน, ตี |
ทณฺเฑติ ทณฺฑยติ
|
จุร (เณ ณย) [ธป] |
|
ทณฺฑ |
ทณฺฑนิปาเต ลงทัณฑ์, ลงโทษ |
ทณฺเฑติ, ทณฺฑยติ. |
จุร (เณ ณย) | |
ทท |
ทานธารเณ ให้; ทรงไว้ |
ททเต. |
ภู (อ) | |
ทธ |
ธารเณ ตั้งไว้, ทรงไว้ |
ทธติ ทหติ ทธิ สมาทหาตพฺพํ
|
ภู (อ) [ธป] |
|
ทธ |
ทานธารเณ ให้; ทรงไว้ |
ทธติ. |
ภู (อ) | |
ทธิ |
อสีฆจาเร ช้า, เนือย, เขลา, 'ประพฤติไม่เร็ว' |
ทนฺธติ ทนฺโธ ทนฺธปญฺโญ
|
ภู (อ) [ธป] |
|
ทธิ |
อสีเฆ เชื่องช้า |
ทนฺธติ. |
ภู (อ) | |
ทป |
หาเส หัวเราะ, รื่นเริง |
ทปฺปติ |
ทิว (ย) [ธป] |
|
ทปู |
หาสคพฺพเน หัวเราะ; กระด้าง, โอ้อวด |
ทปฺปติ. |
ทิว (ย) | |
ทปฺป |
คพฺเพ กระด้าง, โอ้อวด |
ทปฺปติ. |
ภู (อ) | |
ทปฺป |
สนฺทีปเน แสดงโดยดี |
ทปฺปยติ. ทปฺปติ. |
ภู (อ), จุร (เณ ณย) | |
ทผ |
คติยํ ไป, ถึง, เป็นไป |
ทผติ |
ภู (อ) [ธป] |
|
ทผิ |
คติยํ ไป, ถึง, เป็นไป |
ทปฺผติ |
ภู (อ) [ธป] |
|
ทพิ |
สทฺเท ออกเสียง, ร้อง, กล่าว |
ทมฺพติ |
ภู (อ) [ธป] |
|
ทพิ |
คเต ไป, ถึง, บรรลุ |
ทมฺพติ. |
ภู (อ) | |
ทพฺภี |
คนฺถภเย เรียบเรียง, แต่ง; กลัว |
ทพฺภยติ. ทพฺภติ. |
ภู (อ), จุร (เณ ณย) | |
ทภ |
โนเท ละ, ทิ้ง, ขับออก |
ทภยติ. ทมฺภยติ. |
จุร (เณ ณย) |