พจนานุกรมธาตุ

สิลติ

เสเลติ เสลยติ เสเลนฺโต เสลนํ

* [ธาตุนี้] ใน ส. เป็นว่า สิฬ เสฬเน เสเฬติ เสฬยติ … เอตฺถ เสเฬตีติ เสฬิตสทฺทํ กโรติ.  
ในอภิธานัปปทีปิกา คาถา 899 ว่า ธนิมฺหิ เสลนํ โยธ- สีหนาทมฺหิ ทิสฺสติ. สูจิอธิบายว่า ธนิมฺหิ สทฺทมตฺเต, โยธสีหนาทมฺหิ โยธานํ อภีตนาเท.

สิลาฆติ. 
สิลาฆา ความชมเชย. 
สิลาฆเต คุณินํ คุณี. 
พุทฺธสฺส สิลาฆเต. 
สิลาฆา จ ปสํสา จ วณฺณนา จ นุติตฺถุติ.

สิลาฆติ สิลาฆา สิลาฆิตฺวา

• สิลาฆติ  อา. พุทฺธสฺส สิลาฆเต สรรเสริญพระพุทธเจ้า - ส.
• สิลาฆา  วาจาสรรเสริญ.

สิเลเสติ, สิเลสยติ. 
สิเลโส การติดกัน, เกี่ยวข้อง.

สิลิสฺสติ ยุวา ยุวตึ. 
สิลิสฺสติ ตํ ตํ วตฺถุํ อลฺลียตีติ สิเลโส ยางเหนียว, กาว. 
สิลิสฺสติ รุกฺขํ ลตา.

สิลิสฺสติ สิเลโส

สิเลสติ. 
สิเลสิตฺวา.

สิเลสติ สิเลโส

สํสิพฺพติ. 
เสวิตฺวา. 
สิพฺพนํ การเย็บ. 
สิพฺพติ วตฺถํ โสจิโก. 
จีวรํ สิพฺเพยฺย.

สิพฺพติ สํสิพฺพติ สิพฺพํ การิต-สิพฺเพติ สิพฺพาเปติ

สิพฺพติ

วิเสสติ. 
วิเสโส ความวิเศษ, พิเศษ, ความต่าง. 
วิเสสยติ.

เสสติ. 
สิสิยติ อิจฺฉิยตีติ สิสิรํ ฤดูหนาว. 
เมื่อใช้ในอรรถ อิจฺฉา มักมี อา บทหน้า เช่น อาสิสติ. น อาสิสติ โลกมิมํ ปรญฺจ.

สีสติ, วิสึสติ.

อวสิสฺสติ. 
อฏฺฐิ จ อวสิสฺสตุ. 
สิสฺสนฺตีติ เสสา, อวเสสา ส่วนเหลือลง.

สิสติ

เสเสติ เสสยติ เสโส วิเสเสติ วิเสสยติ วิเสโส วิสิฏฺโฐ

• วิเสเสติ วิเสสยติ วิเสโส วิสิฏฺโฐ  วิเศษ, พิเศษ, ประเสริฐ, แปลก, ประหลาด [วิ+สิส] =อติสย อดิสัย, ประเสริฐ - ส.

สิสติ, เสสติ. 
เสสิตฺวา.

เสเฬติ, เสฬยติ. 
เสฬนสทฺโท เสียงผิวปาก

สิเลเสติ สิเลสยติ สิเลโส

สิโลกติ. 
สิโลโก ฉันท์, เกียรติยศ, ชื่อเสียง. 
สิโลกเต กวี. 
สิโลกมนุกสฺสามิ. 
ลาภสกฺการสิโลโก. 
สิโลโก ยสสิ ปชฺเช.

สิโลกติ สิโลโก

สิโลโก  โศลก, โคลง, ฉันท์, กาพย์, กลอน. 
อา. สิโลกมนุกสฺสามิ เราจักร่าย, กล่าวโศลก - ส. 
(=อกฺขรปทนิยมิตํ วจนสํฆาฏํ ปวตฺตยิสสามิ).

สิโลณติ.

อติสยติ. 
อติสโย, สาติสโย ความดียิ่ง, ความประเสริฐ.