พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
มุมมอง |
น. ทสฺสน., มติ, (ดู ความเห็น) | |||
มุมห้อง |
น. สนฺธิกณฺณ. ภิตฺติโกณ. | |||
มุมานะ |
น. อุยฺโยค. กตฺตุกมฺยตา. อุปกฺกม. ค. กิจฺจาสตฺต อุยฺโยคปร สอุสฺสาห |
|||
มุมเอียง |
น. วิสมปสฺส. | |||
มุลเลาะห์ |
(mullah) | น. มหมฺมทธมฺมาจริย. | ||
มุสลิม |
น. อิสลมฺมิก. | |||
มุ่ง |
น. ปตฺถนา, อภิลาภ. อาสึสน., ปุเรกฺขารตา, ค. กาม ปรายน ปุเรกฺขาร |
|||
มุ่งประโยชน์ส่วนตัว |
ค. อตฺตตฺถกามี | |||
มุ่งมั่น |
น. ปภาว. วิริย., (ดู พยายาม) ก. อธิฏฺฐาติ |
|||
มุ่งมาด |
ดู ปรารถนา. | ต้องการอยาก | ||
มุ่งร้าย |
ดู ประสงค์ร้าย. | |||
มุ่งหน้าออกทะเล |
ค. สมุทฺทาภิมุข | |||
มุ่งหน้าไป |
ค. …อภิมุข | |||
มุ่งหมาย |
น. วิกปฺป. อธิมุตฺติ, อภิสนฺธิ, อภิลาสา, ปตฺถนา, อธิปฺปาย. เจตนา, อาสย. สงฺกปฺป. ก. วิกปฺเปติ สงฺกปฺเปติ อากงฺขติ เจเตติ ปตฺเถติ อธิปฺเปติ กกิ. ปตฺถิต อธิปฺเปต อาหจฺจ อุปนิย สนฺธาย |
|||
มุ่งหวัง |
น. ปจฺจาสา, ปจฺจาสึสนา, ก. ปจฺจาสึสติ |
|||
มุ่งอยู่กับคนอื่น |
ค. ปรชฺฌาสย | |||
มุ่งไปทางทิศตะวันออก |
ค. ปุรตฺถาภิมุข | |||
มุ่น |
ก. ปลิเวเธติ ปริพฺภมติ | |||
มุ่นผม |
น. ชฏา, ธมฺมิลฺล. | |||
มุ่นหมก |
ดู หมกมุ่น. |