พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
มุง |
น. ฉทน., ก. ฉาเทติ กกิ. ฉนฺน ฉาทิต |
|||
มุงกระเบื้อง |
ก. ฉทนิฏฺฐกาหิ ฉาเทติ | |||
มุงดู |
ก. สมาคมฺม เปกฺขนฺติ | |||
มุงสังกะสี |
ก. อุฏฺฐาปิตวลิโลเหน ฉาเทติ | |||
มุงหลังคา |
ก. ฉาเทติ สญฺฉาเทติ, ฉทนํ นิเวเสติ | |||
มุงห่างๆ |
ค. วิรลจฺฉนฺน | |||
มุด |
น. โอคาหน., โอสีทน., นิมุชฺชน. ค. โอสีน นิมุคฺค |
|||
มุดหัว |
ค. นิลีน ก. นิคูหติ นิลียติ อปกฺกมติ |
|||
มุตกิด |
น. สุกฺกปุปฺผ., | |||
มุทะลุ |
ค. อญฺญาณวีร อนิสมฺมการี จณฺฑ สาหสิก | |||
มุทิตา |
น. มุทิตา, | |||
มุนินทร์ |
น. มุนินฺท. | |||
มุนี |
น. มุนิ. วาจํยม. | |||
มุนีภาวะ |
(ความเป็นมุนี) | น. โมเนยฺย., | ||
มุบ |
ก. อนฺโต ปวิสติ, โอสีทติ, นิมุชฺชติ | |||
มุบมิบ |
ก. รโห ปฏิชานาติ, รโห อนุมญฺญติ, วิลปติ หุงฺกโรติ | |||
มุม |
น. โกณ. โกณก., โกฏิ, อสฺส. กณฺณ. อํส. | |||
มุมฉาก |
น. สมโกณ. | |||
มุมตรงข้าม |
น. วิปกฺขโกณ. | |||
มุมผ้า |
น. วตฺถกณฺณ., |