พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
มีเสียงกังวาน |
ค. นินฺนาที คมฺภีรนาที | |||
มีเสียงนกเซ็งแซ่ |
ค. อภิรุท | |||
มีเสียงหวาน |
ค. มธุรสฺสร | |||
มีเสียงเข้ากัน |
ค. สมานสฺสร | |||
มีเสียงแหบห้าว |
ค. ขรสทฺทยุตฺต ภินฺนสฺสร | |||
มีเสียงไพเราะ |
ค. มญฺชุก มธุรสฺสร | |||
มีเหตุ |
ค. สเหตุ สเหตุก สการณ | |||
มีเหตุผล |
ค. อตฺถวสิก การณวสิก สการณ สริกฺขก สสาธน สาปเทส ญายานุคต ยุตฺติยุตฺต | |||
มีเหตุมีผล |
น. ตกฺกานุคตตฺต., ค. ตกฺกานุคต สาธกยุตฺต, ตกฺเกน อนปเนตพฺพ |
|||
มีแก่ใจ |
ดู มีน้ำใจ. | |||
มีแดดจัด |
ค. อาตาปสหิต | |||
มีแต่เปลือก |
ค. นิสฺสาร อนฺโตสุสิร นิรตฺถก | |||
มีแนวโน้มทำบาปได้ |
ค. ปาปนินฺน ปาปาสย | |||
มีแบบแผน |
ค. กมานุคต นิยมานุกูล | |||
มีแผล |
ค. วณิต วณี | |||
มีแสงสว่าง |
ค. โชติมนฺตุ อจฺจมนฺตุ โอภาสิต สปฺปภ ปชฺชลิต | |||
มีแสงสว่างประมาณมิได้ |
ค. อมิตาภ | |||
มีโชค |
น. ภาคฺย., สุภคตา, ค. ภาคฺย สุภค อกฺขต ธญฺญ ลกฺขิก ลกฺขี สุกตี สิว ภควนฺตุ |
|||
มีโทษ |
ค. สาวชฺช | |||
มีโภคะมาก |
ค. มหาโภค |