พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
พัง |
(ทลาย) | ก. ปภิชฺชติ วิทฺธํสติ | ||
พังทะลาย |
ก. ปริปตติ วิทฺธํสติ วินสฺสติ | |||
พังผืด |
(เยื่อหุ้มปอด) | น. กิโลมก., | ร่างกายและส่วนประกอบ | |
พังพาน |
น. โภค. ผณ. | อวัยวะสัตว์และสิ่งเกี่ยวข้อง | ||
พังพานงู |
น. สปฺปผณ. | อวัยวะสัตว์และสิ่งเกี่ยวข้อง | ||
พังพินาศ |
น. มหาวิปตฺติ, อปายุปฺปตฺติ | |||
พังยับเยิน |
ค. โอลุคฺควิลุคฺค | |||
พังเพย |
ดู คำพังเพย. | ถ้อยคำ, บทประพันธ์ | ||
พัฒนา |
น. วฑฺฒาปน., สมฺปาก. ก. วฑฺเฒติ ภาเวติ พฺรูเหติ ปริปาเจติ พหุลีกโรติ |
|||
พัฒนาการ |
น. อภิวฑฺฒิ, อภิกฺกมน., อคฺฆวุฑฺฒิ., ภาวนา, พฺรูหน., ก. อภิวฑฺฒติ อภิกฺกมติ |
|||
พัด |
(กิริยา) | น. วีชน., | ||
พัด |
(คนพัด) | ก. วีชติ วิธูเปติ | ||
พัด |
(วัตถุ) | น. ตาลวณฺฏ.., พีชนี, วิชนี, วีชนี, วิธูปน., | อุปกรณ์ | |
พัด |
(ลมพัด) | น. วายน., ก. วีเชติ อีรติ ปหรติ |
ลมฟ้าอากาศ | |
พัดชัก |
น. โอลมฺพกมหาวีชนี, | อุปกรณ์ | ||
พัดพาไป |
ก. ปวาเหติ กกิ. ปวาหิต |
|||
พัดฟุ้งไป |
ก. อภิวายติ สมฺปวายติ | |||
พัดลม |
น. วายวํส. วิชฺชุวีชนี, | อุปกรณ์, ไฟฟ้า | ||
พัดสาน |
น. กิลญฺชวีชนี, | อุปกรณ์ | ||
พัดหางจามรี |
น. วาลวีชนี, จามรีวิชนี, จามร., | อุปกรณ์ |