พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
พา |
ดู นำ. | |||
พากย์ |
น. วณฺณนา, ก. วณฺเณติ วิตฺถาเรติ วฺยาขฺยาติ |
|||
พากเพียร |
น. อุยฺยาม. วิริยารมฺภ. ปคฺคห. สาตจฺจกิริยา, อนิกฺขิตฺตธุรตา, อปฺปฏิวาณิตา, ค. อายตฺต อุยฺยุต อุยฺยุตฺต ปหิตตฺต ทฬฺหปรกฺกม ก. ฆเฏติ ยุญฺชติ ปทหติ ปรกฺกมติ วิริยํ อารภติ |
|||
พาชี |
ดู ม้า. | สัตว์, ม้า | ||
พาซื่อ |
ค. อวิสงฺกี | |||
พาณิชย์ |
น. วาณิชฺช., | ซื้อขาย | ||
พาด |
ก. อุปริ ฐเปติ | |||
พาดพิง |
น. อาสชฺชวจน., นิทฺเทส. อปทิสน., ก. อาสชฺช วทติ, สมฺพชฺฌติ นิทฺทิสติ อปทิสติ |
|||
พาน |
น. จสก. | ภาชนะ | ||
พานดอกไม้ |
น. ปุปฺผจสก. | ภาชนะ, ดอกไม้ | ||
พานพบ |
ดู พบ. | |||
พานหมาก |
น. ปูคจสก. | ภาชนะ | ||
พาย |
(ไม้~) | น. อริตฺต., เกณิปาต. ผิย. ปาชน., นาวาปาชนี, | อุปกรณ์, เรือ | |
พาย |
(~เรือ) | น. ปาชน., ก. ผิเยน ปาเชติ, … วหติ |
||
พาย |
(pie, ขนม~) | น. ปิฏฺฐาวุตโภชน., | อาหาร, ขนม | |
พายัพ |
น. ปจฺฉิมา อนุทิสา, ปจฺฉิมุตฺตรทิสา, | ทิศ | ||
พายุ |
ดู ลมพายุ. | ลมฟ้าอากาศ | ||
พายุทะเลทราย |
น. ปุลินวสฺส., | ลมฟ้าอากาศ | ||
พายุฝน |
น. วาตวุฏฺฐิ, เมฆนาทิตวุฏฺฐิ, | ลมฟ้าอากาศ | ||
พายุรุนแรง |
น. วายุสงฺโขภ. | ลมฟ้าอากาศ |