พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ผสมยา |
ดู ประกอบยา. | |||
ผสมเกสรดอกไม้ |
ก. ปราเค อากิรติ | |||
ผสมโรง |
ก. อนุจรติ อนุกโรติ, สหภาคี โหติ | |||
ผสาน |
ดู เชื่อม. | |||
ผอง |
ดู ทั้งปวง. | |||
ผอบ |
น. จงฺโกฏก., จงฺโคฏก., กรณฺฑ. สมฺปุฏ. สมุคฺค. | ภาชนะ | ||
ผอบเครื่องสำอาง |
น. วาสกรณฺฑ. | ภาชนะ | ||
ผอบใส่พระธาตุ |
น. ธาตุสมุคฺค. | ภาชนะ | ||
ผอม |
น. ปริสุสฺสน., กีสตฺต., ตนุตฺต., ค. กิส กีส กิสก สุขุม ตนุ ก. กิสฺสติ ปริสุสฺสติ กิสีภวติ |
ลักษณะทางกาย | ||
ผอมบาง |
ค. กิส ขุร ตนุ ตนุก ลว | ลักษณะทางกาย | ||
ผอมมาก |
ค. ปตนุ | ลักษณะทางกาย | ||
ผอมสูง |
ค. กิสทีฆ | ลักษณะทางกาย | ||
ผอมเรียว |
ค. กิสชงฺฆ | ลักษณะทางกาย | ||
ผอมเห็นแต่กระดูก |
ค. ทีฆคีว | ลักษณะทางกาย | ||
ผอมแห้ง |
น. สรีรกฺขย. ขยโรค. | ลักษณะทางกาย | ||
ผัก |
น. สาก. ฑาก. กลีร., นิวาป., หริตก., หริตปณฺณ., | พืช, ผัก, อาหาร | ||
ผักกาด |
น. สาสปพีช., | พืช, ผัก, อาหาร | ||
ผักกาดหอม |
น. ขาทิยสากวิเสส. | พืช, ผัก, อาหาร | ||
ผักขม |
น. ปุนนฺนวา, โสถฆาตี, การเวลฺล. สุสวี, อุโปทิกาลตา, | พืช, ผัก, อาหาร | ||
ผักขมแดง |
น. วตฺถุเลยฺย. | พืช, ผัก, อาหาร |