พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ประถมศึกษา |
น. ปฐมกชฺฌาปน., | ลำดับ, ศึกษา | ||
ประทักษิณ |
น. ปทกฺขิณ., | |||
ประทัง |
น. ปปญฺจกรณ., จิรปฺปวตฺติกรณ., ก. วิตโนติ ปปญฺเจติ ยาเปติ |
|||
ประทังชีวิต |
ก. ชีวิตํ ยาเปติ | |||
ประทัด |
น. อุนฺนาทก. อคฺคิสลากา, | อุปกรณ์, ระเบิด | ||
ประทับ |
ดู อยู่, นั่ง | |||
ประทับตรา |
น. องฺกน., ลญฺฉน., ลกฺขณงฺกน., ค. ลญฺฉก ก. องฺเกติ ลญฺฉติ มุทฺเทติ, ลกฺขณาหตํ กโรติ |
|||
ประทับใจ |
น. หทยคตภาว. ค. หทยงฺคม มนุญฺญ มโนหร มนาป จิตฺตาราธก ก. จิตฺเต สนฺนิทหติ |
|||
ประทิน |
ก. อรุจึ อุปฺปาเทติ | |||
ประทินผิว |
น. วิเลปน., ฉวิราคกรณ., | |||
ประทิ่น |
ดู เครื่องหอม. | |||
ประทีป |
น. ทีป. | อุปกรณ์, แสงสว่าง | ||
ประทุก |
ดู บรรทุก. | |||
ประทุน |
น. ปริวารณ., ปฏล., ฉทน., อจฺฉาทน., ปจฺฉาท. | |||
ประทุษร้าย |
น. ปโทส. ปทุสฺสน., ทุสฺสนา, ทูสน., ทุพฺภน., ค. ทุพฺภ ทุพฺภิ ทุสฺสก ทูสก พาธก ก. ทุพฺภติ ทุสฺสติ ทูเสติ ปทุสฺสติ อปรชฺฌติ กกิ. ปทุฏฺฐ |
|||
ประท้วง |
น. ปฏิกฺโกสนา, อนุภณน., อนุภณนา, ก. ปฏิกฺโกสติ |
|||
ประธาน |
น. ปธาน. ปมุข. (ดู หัวหน้า) | บุคคล | ||
ประธานของประโยค |
น. กตฺตุ. | ไวยากรณ์ | ||
ประธานที่ประชุม |
น. สภาปติ. | บุคคล | ||
ประธานาธิบดี |
น. สภาปติ. | บุคคล |