พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ประดับ |
น. อล., อลงฺกรณ., อลํการ. อลงฺการ. ปิลนฺธน., มณฺฑน., ปสาธน., วิภูสน., อาภรณ., สมฺปาท. กุตฺติ, ก. อลงฺกโรติ อาภรติ จิตฺตีกโรติ ปริกฺขโรติ ปิลนฺธติ มณฺเฑติ ปสาเธติ ภูเสติ วิภูเสติ โสเภติ กกิ. อลงฺกต ปริกฺขต ปสาธิต วิภูสิต ปฏิมณฺฑิต |
|||
ประดับด้วยแผ่นโลหะแวววาว |
ก. โชตมานปฏฺเฏหิ อลงฺกโรติ | |||
ประดับตรา |
ก. จิณฺหานิ องฺเกติ | |||
ประดับประดา |
ดู ประดับ. | |||
ประดับมากเกินไป |
น. อธิกาลงฺการตา, ค. อจฺจลงฺกต |
|||
ประดับสายรุ้ง |
ก. วณฺณเลขาหิ อลํกโรติ | |||
ประดับเพชร |
ก. วชิเรหิ ขจติ, วชิเรหิ ภูสติ | |||
ประดับเพชรพลอย |
ก. รตเนหิ อาภรติ | |||
ประดับแต่ง |
ก. อามุญฺจติ กกิ. อามุตฺต |
|||
ประดับแวววาว |
น. อุชฺชลภูสน., ก. อุชฺชลวตฺถูหิ ภูเสติ |
|||
ประดาน้ำ |
น. โอคาหี. นิมุชฺชก. | |||
ประดิดประดอย |
ก. วิจิตฺตํ กโรติ | |||
ประดิษฐกรรม |
น. กตภณฺฑ., นิมฺมิตวตฺถุ., | |||
ประดิษฐาน |
น. ปติฏฺฐาน. (ดู ตั้งไว้) | |||
ประดิษฐ์ |
น. ปโยค. วิกติ, นิมฺมาณ., สมฺปาทน., นิปฺผาทน., ปริกปฺปนา, ก. ปโยเชติ ปริกปฺเปติ นิมฺมิณาติ สมฺปาเทติ นิปฺผาเทติ อุปฺปาเทติ, นวํ นิมฺมินาติ |
|||
ประดุง |
ดู ผดุง. | |||
ประดุจ |
นิ. อิว วิ. ยถา |
|||
ประดู่ |
น. ปิยก. อสน. ปีตสาล. ชีวก. | พืช | ||
ประดู่ลาย |
น. กปิลา, สีสป. สึสปา, อคุรุ. | พืช | ||
ประตัก |
ดู ปฏัก. |