พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ประจาน |
ก. โทสํ ปเวเทติ | |||
ประจำ |
ค. สาตติก ปริจิต อภิจิณฺณ กวิ. อภิณฺหํ นิจฺจํ นิพทฺธํ สตตํ ยถาจิณฺณํ ธุวํ |
|||
ประจำชาติ |
ค. เทสิย ชาติก | |||
ประจำตระกูล |
ค. กุลุปก กุลูปค | |||
ประจำตัว |
ค. ปุคฺคลิก อชฺฌตฺติก ปจฺเจกอนฺโตวตฺตี | |||
ประจำท้องถิ่น |
ค. เทสิย ปเทสิย | |||
ประจำท้องที่ |
ดู ประจำท้องถิ่น. | |||
ประจำปี |
ค. อนุวสฺสิก อนุสํวจฺฉริก กวิ. ปฏิวสฺสํ อนุวสฺสํ อนุสํวจฺจรํ |
เวลา | ||
ประจำพื้นเมือง |
ค. สเทสชาต สกเทสิย | |||
ประจำวัน |
น. อนุทิน., ปฏิทิน., ค. เทวสิก |
เวลา | ||
ประจำเดือน |
ดู ระดู. | ร่างกายและส่วนประกอบ | ||
ประจุ |
ดู บรรจุ. | |||
ประจ๋อประแจ๋ |
ดู ฉอเลาะ. | |||
ประชด |
น. วฺยาชตฺถุติ, อาสชฺชวจน., มมฺมจฺเฉทกวจน., โอมสวาท. | |||
ประชัน |
ก. วิชิคึสติ, เชตุํ อิจฺฉติ | |||
ประชา |
น. ปชา, | บุคคล | ||
ประชากร |
ดู พลเมือง. | บุคคล | ||
ประชากรศาสตร์ |
(demography) | น. จุติอุปฺปตฺตฺยาทิทีปกลิปิ, | บุคคล, ศาสตร์-วิทยา | |
ประชาคม |
น. ชนตา, ปริสา, | บุคคล, สมุหนาม | ||
ประชาชน |
น. ปชา, ชน. ชนตา, ชนสมูห. | บุคคล, สมุหนาม |