พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ตีสนิท |
ก. วิสฺสาสํ กโรติ, มิตฺตสนฺถวํ กโรติ | |||
ตีสองหน้า |
น. เทฺวชฺฌภาว. มกฺข. มกฺขายนา, มกฺขายิตตฺต., | |||
ตีสีหน้า |
ก. มุขวิการํ กโรติ | |||
ตีหน้า |
ดู แกล้งทำ. | |||
ตีหน้าตาย |
ค. โกรชิก | |||
ตีอกชกตัว |
น. อุรตฺตาฬี, ก. อุรตฺตาฬึ กโรติ |
|||
ตีอย่างแรง |
น. ทฬฺหปฺปหาร. ปฏิหนน., ก. ทฬฺหปหารทายี ก. ทฬฺหํ ปหรติ, ปฏิหนติ |
|||
ตีเบาๆ |
น. มนฺทาโกฏน., | |||
ตีเสมอ |
น. ปลาส. | |||
ตีแตก |
ก. ปญฺหํ อภิจินฺเตติ | |||
ตีแตกพ่าย |
น. วิทฺธํสน., | |||
ตีแตกละเอียด |
น. จุณฺณีกรณ., ก. จุณฺณวิจุณฺณํ กโรติ |
|||
ตีแผ่ |
ก. วิตฺถาเรติ ปกาเสติ ปตฺถรติ | |||
ตีแรงเต็มที่ |
น. อตีวมหาปหาร. ก. อธิกํ ตาเฬติ |
|||
ตีโต้ |
น. ปฏิยุทฺธ., | |||
ตีโพยตีพาย |
ค. มุจฺฉาพหุล มุจฺฉนสีล | |||
ตีให้เป็นฟอง |
ก. เผณยุตฺตํ กโรติ | |||
ตีให้แตก |
ก. ภินฺทติ ขณฺเฑติ | |||
ตีไก่ |
น. กุกฺกุฏยุทฺธ., | เล่น, กีฬา | ||
ตีไม่ยั้ง |
ก. ทฬฺหํ อภิหนติ |