พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ตามยถากรรม |
กวิ. ยถากมฺมํ | กรรม | ||
ตามยาว |
นิ. อายามโต | |||
ตามรอย |
ค. ยาตานุยายี ก. วลญฺชํ อนุคจฺฉติ, คตมคฺคํ อนุยาติ |
|||
ตามรอยเท้า |
กวิ. ปทานุปทิกํ | |||
ตามระเบียบ |
กวิ. ยถาวิธึ ยถานิยมํ ยถากฺกมํ | |||
ตามรักษา |
น. อนุรกฺขณ., อนุรกฺขา, ค. อนุรกฺขก ก. อนุรกฺขติ |
|||
ตามฤดูกาล |
กวิ. ยถาสมยํ กาลานุรูปํ | |||
ตามลม |
ก. วาตํ อนฺเวติ กวิ. อนุวาตํ |
|||
ตามลำดับ |
น. อนุกฺกม. อนุโลม.., อนุปุพฺพ.., ค. อนุโลม วิ. กเมน อนุกฺกเมน อนุปุพฺเพน ปฏิปาฏิยา |
|||
ตามลำดับเวลา |
วิ. กาลานุกฺกเมน | เวลา | ||
ตามลำพัง |
ค. เอกก สหาย อทุติย อนุปตฺถมฺภก กวิ. สยํ สามํ |
|||
ตามวินัย |
กวิ. ยถาวินยํ | |||
ตามสบาย |
วิ. สุเขน กวิ. ยถาสุขํ ยถารุจึ |
|||
ตามสมควร |
กวิ. ยถารหํ | |||
ตามสมัครใจ |
กวิ. ยถากามํ ยถิจฺฉิตํ | |||
ตามสมัย |
ค. กาลานุรูป สมยานุคต | |||
ตามสะดวก |
กวิ. ยถาสุขํ ยถาผาสุกํ ยถากามํ | |||
ตามสามารถ |
กวิ. สสกฺกํ | |||
ตามส่ง |
ก. ปิฏฺฐิโต อนุพนฺธติ | |||
ตามส่วน |
ค. ยโถธิก กวิ. ยโถธึ |