พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ตระกร้อสวมปาก |
น. ปสุมุขนาสิกา, | อุปกรณ์ | ||
ตระกร้า |
น. ปิฏก., | ภาชนะ | ||
ตระกร้าหวาย |
น. เวตฺตปิฏก., | ภาชนะ | ||
ตระกร้าไม้สาน |
น. วิลีวกรณฺฑก. | ภาชนะ | ||
ตระกองกอด |
ดู กอด. | |||
ตระการ |
ค. จิตฺต วิจิตฺต (ดู งาม) | งดงาม | ||
ตระการตา |
ดู งามตา. | งดงาม | ||
ตระกูล |
น. กุล., วํส. อนฺวย. ชาติ, วณฺณ. ปริชน. โคตฺต., โคตฺถุ., | ครอบครัว-ญาติ | ||
ตระบัด |
ดู ยักยอก. | |||
ตระบัดสัตย์ |
ก. ปฏิญฺญํ ปชหติ | |||
ตระพอง |
ดู กระพองช้าง.
ตระพอง น. ส่วนที่นูนเป็นปุ่ม 2 ข้างหัวช้าง,… |
อุปกรณ์ | ||
ตระพัง, ตะพัง |
น. ขาต., โปกฺขรณี,
ตะพัง น. แอ่ง, บ่อ, หนอง, กระพัง ตระพัง หรือ… |
แหล่งน้ำ | ||
ตระพังหิน |
น. สิลาโปกฺขรณี, โสณฺฑิกา, โสณฺฑี, | แหล่งน้ำ | ||
ตระหง่าน |
ค. อุคฺคต มหาอุจฺจ | |||
ตระหนก |
ดู ตกใจ. | อารมณ์ความรู้สึก | ||
ตระหนัก |
ก. วิชานาติ ปชานาติ | |||
ตระหนี่ |
น. มจฺเฉร., มจฺฉริย., มจฺฉรายนา, ค. ขุทฺท กทริย มจฺฉร มจฺฉรี กปณ อวทานิย นิรนุกมฺป ถทฺธมจฺฉรี อทานสีล มจฺฉริยาภิภูต โลภาธิก ก. มจฺฉรายติ |
ลักษณะนิสัย | ||
ตระหนี่ถี่ถ้วน |
น. มิตวย. ค. มิตวฺยายี มจฺฉรี |
ลักษณะนิสัย | ||
ตระหนี่เหนียวแน่น |
ค. กทริย ถทฺธมจฺฉรี | ลักษณะนิสัย | ||
ตระเตรียม |
ดู เตรียม. |