พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ช่างไฟฟ้า |
น. อุชฺชาลก. | บุคคล, อาชีพ | ||
ช่างไม้ |
น. กฏฺฐการ. วฑฺฒกี. ตจฺฉก. ถปติ. ปลคณฺฑ. ผลคณฺฑ. | บุคคล, อาชีพ | ||
ช่ำ |
กวิ. ยาวทตฺถํ | |||
ช่ำชอง |
ดู ชำนาญ. | |||
ช้องผม |
น. เวณิ, ปเวณิ, กุนฺตล. | ร่างกายและส่วนประกอบ | ||
ช้อน |
(ตักออก) | ก. อปเนติ | ||
ช้อน |
(ภาชนะ) | น. กฏจฺฉุ. ทพฺพี, อุฬุงฺก. ปาณิกา, | อุปกรณ์, เครื่องครัว | |
ช้อนกาแฟ |
น. กาผิทพฺพี, | อุปกรณ์, เครื่องครัว | ||
ช้อนฝ้าออก |
ก. มณฺฑํ อปเนติ | |||
ช้อนหอย |
(นกค้อนหอย) | น. จปฺปก. การณฺฑว. โปกฺขรสาตก. | สัตว์, นก | |
ช้อนโต๊ะ |
น. ขุทฺทกทพฺพี, | อุปกรณ์, เครื่องครัว | ||
ช้อนไม้ |
น. รุกฺขปาณิกา, | อุปกรณ์, เครื่องครัว | ||
ช้อยชด |
ดู ชดช้อย. | |||
ช้า |
น. วิลมฺพน., โอลียน., จิรายน., ค. ทนฺธ มนฺท มนฺธร อสีฆ จิรายก เวลมฺพก มนฺทคามี โอลียก ก. จิรายติ วิลมฺพติ กวิ. ทนฺธํ มนฺทมนฺทํ สณิกํ อตุริตํ |
|||
ช้ากว่า |
วิ. จิรนฺตเรน | |||
ช้าง |
(พลาย-เพศผู้) | น. กุญฺชร. วารณ. หตฺถี. มาตงฺค. ทฺวิป. ทฺวิรท. ทิรท. คช. นาค. ทฺวิป. อิภ. ทนฺตี. กเณรุ. กรี. ทนฺตาวล. เนกป. สฏฺฐิหยน. สินฺธุร. | สัตว์ | |
ช้าง |
(พัง-เพศเมีย) | น. กริณี, กเรณุ, กเรณุกา, กเณรุกา, หตฺถินี, | สัตว์ | |
ช้างของเล่น |
น. หตฺถิรูปก., | อุปกรณ์, เล่น, ช้าง | ||
ช้างชั้นสูง |
น. คชรตน., | สัตว์, ช้าง | ||
ช้างตกมัน |
น. หตฺถิปภินฺน. มตฺต. คชฺชิต. | สัตว์, ช้าง |