พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
งบประมาณ |
น. ปสิพฺพก. อายวย. อายวยสงฺขฺยา, | เงินทอง | ||
งม |
สำ. อุทเก นิมุคฺโค อิโต จิโต จ ปรามสติ | |||
งมงาย |
น. โมหน., ค. ปมูฬฺห ก. ปมุยฺหติ |
|||
งมโข่ง |
(งุ่มง่าม) | ค. ชฬ ทนฺธ อสมตฺถ อทกฺข วิรูป | ||
งมโข่ง |
(ไม่รู้เรื่อง) | ค. อุปฺปนฺนการณาวิทู | ||
งวง |
น. โสณฺฑ. โสณฺฑา, หตฺถ. กร. ภุช. | อวัยวะสัตว์และสิ่งเกี่ยวข้อง | ||
งวด |
(คราว) | น. วาร. | เวลา, ความถี่ | |
งวด |
(แห้งลงไป) | ก. อวสุสฺสติ | ||
งวยงง |
ดู งงงวย. | กิริยาอาการ | ||
งอ |
น. นตฏฺฐาน., กุฏิลตฺต., วงฺกตา, โปณตา, ค. ชิมฺห กุฏิล วงฺก อนุชฺชุ โปณ ก. ปฏิกุฏติ ปฏิกุชฺชติ สงฺกุจติ สมฺมิญฺชติ กนฺถติ กุญฺจติ อาภุชติ |
|||
งอก |
น. รุหน., รุฬฺหิ, อารูหน., องฺกุรปาตุภาว. ค. รูฬฺห ก. รูหติ วิรูหติ อภิรูหติ อารูหติ อุพฺภิชฺชติ องฺกุรายติ |
|||
งอกขึ้นมาใหม่ |
ก. ปฏิวิรูหติ | |||
งอกงาม |
น. อภิวฑฺฒิ, อภิวุทฺธิ, รุฬฺหิ, วิรุฬฺหิ, วิรูหนา, ก. อภิวฑฺฒติ ปวฑฺฒติวิรูหติ |
|||
งอกยาวออกมา |
ค. ปรุฬฺห | |||
งอกลับ |
ก. ปฏิกุฏติ | |||
งอกเข้าไปข้างใน |
ค. อนฺโตวฑฺฒมาน | |||
งอกแงก |
ค. สํหิร สิถิล จล อทฬฺห อถิร อถาวร | |||
งอก่องอขิง |
ค. ชิมฺห กุฏิล วงฺก อนุชฺชุ โปณ | |||
งอดแงด |
ดู กระเง้ากระงอด, กะบึงกะบอน | |||
งอตัว |
น. กายวินามนา. |