พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
ได้รับอภิเษกแล้ว |
ค. อภิสิตฺต | |||
ได้รับเชิญ |
ค. อชฺฌิฏฺฐ อามนฺติต | |||
ได้รับเมตตา |
ค. ลทฺธูปการ | |||
ได้รับเลือกตั้ง |
ค. อุจฺจินิต สมฺมต | |||
ได้รับแต่งตั้ง |
ค. ฐาปิต | |||
ได้ฤกษ์ |
ก. อารภติ ปติฏฺฐาเปติ | |||
ได้สติ |
ก. สตึ ปฏิลภติ, อนุสฺสรติ, ปฏิสรต | |||
ได้สัดส่วนกัน |
ค. ปฏิสม สมาน สงฺคตาวยว | |||
ได้เปรียบ |
น. สุนฺทราวตฺถา, ก. ปฐมตรํ ปาปุณาติ, อภิภวติ |
|||
ได้แก่ |
ดู คือ, เท่ากัน | |||
ได้โดยยาก |
ค. ทุลฺลภ | |||
ไต |
น. วกฺก., | |||
ไตร |
ค. ติ | |||
ไตรจีวร |
น. ติจีวร., | |||
ไตรตรึงษ์ |
ค. เตตฺตึส | |||
ไตรทศ |
(ดาวดึงส์) | น. ติทส. | ||
ไตรปิฎก |
น. ติปิฏก., เตปิฏก., ปิฏกตฺตย., | |||
ไตรปิฎก |
น. ติปิฏก., เตปิฏก., ปิฏกตฺตย., | |||
ไตรยางค์ |
(สามส่วน) | น. ติยงฺค., | ||
ไตรรัตน์ |
น. ติรตน., รตนตฺตย., |