พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
ไตรลักษณ์ |
น. ติลกฺขณ., | |||
ไตรสรณคมน์ |
น. ติสรณคมน., | |||
ไตรสรณะ |
น. ติสรณ., | |||
ไตรสิกขา |
น. สิกฺขาตฺตย., | |||
ไตรเพท |
น. ตยี, เวทตฺตย., | |||
ไตรโลก |
น. ติโลก., | |||
ไตร่ตรอง |
น. วิจาร. วิจารณ., วิจารณา, วิมํสา, วีมํสา, วิตกฺก. นิสนฺติ, นิสามน., ฌายน., ปจฺจเวกฺขณ., อุปปริกฺขา, ก. วิจาเรติ วีมํเสติ อนุจินฺเตติ อุปปริกฺขติ วิตกฺเกติ สมนฺนาหรติ ตีเรติ สมฺมสติ ฌายติ ปจฺจเวกฺขติ |
|||
ไตร่ตรองรอบคอบ |
น. ปริวิตกฺก. ปริวีมํสา, ก. ปริวิตกฺเกติ ปริวีมํสติ |
|||
ไตร่ตรองอารมณ์ |
น. สนฺตีรณ., | |||
ไตอักเสบ |
ค. วกฺกโรคาตุร | |||
ไต่ |
ก. อายาเสน อารุหติ, วายมนฺโต อารุหติ | |||
ไต่ขึ้น |
น. อภิรูหน., ก. อภิรูหติ |
|||
ไต่ถาม |
น. อาปุจฺฉน., อาปุจฺฉา, ปริปุจฉา, วีมํสน., ก. อาปุจฺฉติ ปริปุจฉติ |
|||
ไต่ถามเหตุผล |
ก. สมนุคาหติ | |||
ไต่สวน |
ก. โอจรติ อุปปริกฺขติ ตีเรติ วิจาเรติ | |||
ไต่เขา |
ก. อภิรุหติ อภิรูหติ | |||
ไต่เต้า |
สำ. อุสฺสาเหน อตฺตานํ สมุฏฺฐาเปติ | |||
ไต้ |
น. อุกฺกา, ทีปิกา, ทณฺฑทีปิกา, | |||
ไต้ก๋ง |
(นายท้ายเรือ) | น. นิยามก. | ||
ไต้ฝุ่น |
น. สาหสิกวาต. |