พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
ใจถึง |
ก. ธีตึ อุปฺปาเทติ | ลักษณะนิสัย | ||
ใจทราม |
ค. ทุฏฺฐจิตฺต หีนจิตฺต | ลักษณะนิสัย | ||
ใจที่ชั่วร้าย |
น. ปทุฏฺฐจิตฺต., | |||
ใจน้อย |
ค. ลหุจิตฺต ลหุส | อารมณ์ความรู้สึก | ||
ใจบุญ |
น. วทญฺญุตา, จาคสีลตา, ปยตปาณิตา, ค. วทญฺญู วทานีย จาคสีล ปยตปาณิ ทานโสณฺฑ |
ลักษณะนิสัย | ||
ใจปลาซิว |
ดู ใจน้อย. | ลักษณะนิสัย | ||
ใจป้ำ |
ค. อุฬารจิตฺต ทานสีล ทานโสณฺฑ สูรชาต | ลักษณะนิสัย | ||
ใจฝ่อ |
ค. อสูร อวีร ภีต อุตฺรสฺต | อารมณ์ความรู้สึก | ||
ใจมั่นคง |
ค. ถิรจิตฺต ทฬฺหมานส | ลักษณะนิสัย | ||
ใจมุ่งมั่น |
ค. สาธิปฺปาย กตนิจฺฉย อวฏฺฐิต | |||
ใจร้อน |
น. อกฺขนฺติ, อสหนตา, ค. อสหมาน อติอุสฺสุก |
ลักษณะนิสัย | ||
ใจร้าย |
ค. ปาปาสย ทุฏฺฐจิตฺต อการุณิก | ลักษณะนิสัย | ||
ใจลอย |
น. สติวิปฺปวาส. เขทุมฺมาท. ค. อญฺญาวิหิต อโนหิตโสต |
อารมณ์ความรู้สึก | ||
ใจวุ่น |
ค. พฺยากุล วิหตฺถ | อารมณ์ความรู้สึก | ||
ใจสลาย |
ค. ขินฺนจิตฺต โสกาตุร | อารมณ์ความรู้สึก | ||
ใจสั่น |
ก. กมฺปติ ผนฺทติ วิปฺผนฺทติ | อารมณ์ความรู้สึก | ||
ใจสูง |
ค. สนฺตจิตฺต สนฺทมน | ลักษณะนิสัย | ||
ใจหดใจหู่ |
ค. ถีนาภิภูต ถีนปเรต วิมน ขินฺนจิตฺต นิรุสฺสาห | อารมณ์ความรู้สึก | ||
ใจหาย |
น. จิตฺโตสีทน., ค. โอสนฺนจิตฺต |
อารมณ์ความรู้สึก | ||
ใจหิน |
ค. ถทฺธหทย | ลักษณะนิสัย |