พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
โยกโย้ |
ค. ปริยฏนสีล อนิยตคติก กุฏิลชฺฌาสย | |||
โยคะ |
น. โยค. | |||
โยคาวจร |
น. โยคาวจร. | |||
โยคี |
น. โยคี. | |||
โยง |
ก. พนฺธติ สงฺฆเฏติ อากฑฺฒติ | |||
โยงเรือ |
สำ. นาวํ รชฺชูหิ อากฑฺฒติ | |||
โยงใยถึง |
น. สํสคฺค. สมฺพนฺธ. ก. สมฺพนฺเธติ ชเฏติ สํสิเลเสติ |
|||
โยชน์ |
น. โยชน., | |||
โยธวาทิต |
น. วาทิตโยธ. | |||
โยธา |
(งาน) | น. นวกมฺม., นิมฺมาน., มาปน., | ||
โยธา |
(คนงาน) | น. กมฺมกร. เวตนิก. ภตก. | ||
โยธา |
(ทหาร) | ดู ทหาร. | ||
โยน |
น. ขิปน., นิจฺฉุภน., ก. อาสุมฺภติ ขิปติ นิจฺฉุภติ |
|||
โยนก |
(แคว้น) | น. โยนก. ยวนก. | ||
โยนก |
(คน) | น. โยนกชาติก. | ||
โยนขึ้น |
น. อุกฺเขป. อุกฺเขปน., อุทฺธํ ขิปน., อุปริ ขิปน., ก. อุกฺขิปติ, อุทฺธํ ขิปติ, อุปริ ขิปติ กกิ. อุทฺธํขิตฺต |
|||
โยนคำข้าว |
น. ปิณฺฑุกฺเขป. กวิ. ปิณฺฑุกฺเขปกํ |
|||
โยนทิ้ง |
ก. ขิปติ นิกฺขิปติ โอธุนาติ | |||
โยนลง |
น. อวกฺเขป. อวกฺขิปน., นิปาตน., ก. อวกฺขิปติ โอกฺขิปติ นิกฺขิปติ นิปาเตติ |
|||
โยเย |
น. มหากลกล. ค. อสฺสุมุข ก. กลกลํ อุปฺปาเทติ |