พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
โกนหัว |
ดู โกนผม. | |||
โกมุท |
(บัวขาว) | น. กุมุท., โกมุท., | พืช, พืช, ดอกไม้ | |
โกย |
น. วิยูหน., สํยูหน., ก. วิยูหติ สํยูหติ |
|||
โกยแน่บ |
สำ. เวเคน ปลายติ, สีเฆน ปกฺขนฺทติ | |||
โกรก |
(เท) | ก. ปกฺขิปติ, สํสาเวติ, อนฺโต ปเวเสติ | ||
โกรก |
(พัด) | ก. วายติ | ||
โกรต๋น |
(ต้นโกสน) | น. ชายปาล. | พืช | |
โกรธ |
น. โกธ. โทส. โกป. โรส. ปฏิฆ., วิโรธ. กุชฺฌน., ปโกป. รุทฺท. วิทฺเทส. ค. โกธน กุทฺธ กุปฺปิต โกธาภิภูต โกปี รุทฺธ สโกป โทสากุล ก. กุชฺฌติ ปกุชฺฌติ ปกุปฺปติ วิรุชฺฌติ |
|||
โกรธง่าย |
น. สหสา กุปฺปน., ค. โกธน โทสจริต กุปฺปนสภาว กุปฺปนสีล |
|||
โกรธจัด |
น. พลวโกธ. โรส. อปฺปจฺจย. | |||
โกรธตอบ |
น. ปฏิโกธ. ก. ปฏิกุชฺฌติ |
|||
โกรธเกรี้ยว |
น. รุทฺธ., อนภิรทฺธิ, โรส. | |||
โกรธแค้น |
ค. โกธน กุทฺธ กุปฺปิต โกธาภิภูต โกปี รุทฺธ สโกป โทสากุล | |||
โกร่ง |
(เครื่องบดยาคล้ายครก) | น. อุทุกฺขล. | ||
โกร๋งเกร๋ง |
ค. อปฺปก อนุสฺสนฺน อปฺปมตฺต | |||
โกร๋น |
ค. วิรล วิรฬ ตนุก | |||
โกลน |
(ห่วงสอดเท้าขึ้นม้า) | น. อาโรหีปาทุกา, | ||
โกลน |
(เกลาไว้) | ก. กกฺกสํ กโรติ | ||
โกลน |
(เรือ~) | น. โทณิ, โทณิกนาวา, อมฺพณ., อมฺมณ., | ||
โกลาหล |
น. โกลาหล., โกตุหล., กุตูหล., สารมฺภ. อาลมฺพร. นิคฺโฆส. กุงฺกุมิย., ค. โกตุหล โกตูหล |