พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
เรียบง่ายแบบชนบท |
ค. ชนปทกปฺป | |||
เรียบร้อย |
(สุภาพ~) | ดู สุภาพ. | ||
เรียบร้อย |
(งาม) | ค.โสภณ จารุ ปริสุทฺธ นิ. สุฏฺฐุ สมฺมา |
||
เรียบร้อย |
(มีระเบียบ~) | ค. สุสาธิต ปฏิสงฺขต สุสณฺฐาปิต | ||
เรียบเป็นมัน |
(ผม~) | ค. สิลิฏฺฐ สนิทฺธ | ||
เรียบเรียง |
น. ปพนฺธ. ปพนฺธน., นิพนฺธ. รจนา, สนฺถน., สนฺถมฺภ. ก. ปพนฺธติ นิพนฺธติ คนฺเถติ รจยติ กกิ. รจิต วิรจิต ปพนฺธิต |
|||
เรียบๆ |
วิ. สามญฺเญน | |||
เรียว |
ค. สิงฺคาการ อนุปุพฺพสิขรีภูต | |||
เรียวลง |
ค. อนุปุพฺพสิขรีภูต อนุปุพฺพตนุก ก. อนุปุพฺเพน สีขรตํ ยาติ |
|||
เรียวหนาม |
น. เวฬุกณฺฏก., | |||
เรี่ยม |
ค. สุจิ สุทฺธ อมล นิมฺมล วิมล อจฺฉ ปสนฺน โธต | |||
เรี่ยราด |
น. อากิรณ., ค. อากิณฺณ ปริกิณฺณ ก. อากิรติ ปริกิรติ วิปฺปกิรติ วิกิรติ |
|||
เรี่ยราย |
น. อากิรณ., ค. อากิณฺณ ปริกิณฺณ วิปฺปกิณฺณ สงฺกุล ก. อภิกิรติ อากิรติ วิปฺปกีรติ |
|||
เรี่ยวแรง |
น. ถาม. พล., ค. ถามก พลวนฺตุ |
|||
เรี่ยไร |
ก. อายาจติ อภิยาจติ โอจินาติ | |||
เรือ |
น. นาวา, ตร. ตรณี, ตารณิ, ตริ, ตรี, โปต. ชลยาน., ปลว. ปลวา, วหิตฺต., | |||
เรือกระเชียง |
น. ลหุโทณิกา, | |||
เรือกลไฟ |
น. ธูมนาวา, | |||
เรือกสวน |
น. อารามวตฺถุ., อารามภูมิ, | |||
เรือกำปั่น |
น. ตรณี, |