พจนานุกรมไทย-บาลี

ศัพท์ไทย	ศัพท์บาลี	หมวดหมู่
เบาความ	น. อโกสลฺล., อปาฏว., อนิปุณตฺต., ค. อทกฺข อนิปุณ อปริจิต
เบาตัว	ค. อปฺปมิทฺธ สลฺลหุก
เบาบาง	ค. ตนุ ตนุก มนฺท วิรล วิรฬ ก. ตนุภวติ
เบาปัญญา	ค. ทุปฺปญฺญ ทุมฺเมธ มนฺธมติ นิปฺปญฺญ มติหีน มนฺทพุทฺธิก
เบามือ	ก. สณิกํ กโรติ
เบาหวาน	น. มธุเมห.
เบาะ	น. ภิสิ, ภิสี, อุปเถยฺย., อุปธาน., มสูรก., ตูลภิสิ,
เบาะฟาง	น. ปลาลภิสิ,
เบาะรอง	น. อาธาน., จุมฺพฏก.,
เบาะรองเข่า	น. ชาณุภิสิ,
เบาะลม	น. วายุปูริตนิสีทน.,
เบาะแส	น. อุปปริกฺขาเหตุ.
เบาเหวง	ค. สลฺลหุก
เบาใจ	น. อสฺสาทน., รสน., อครุ. นิพฺพุติ,
เบาๆ	กวิ. สณิกํ
เบิก	ก. อปาปุรติ วิวรติ อุคฺฆาเฏติ อาวิกโรติ ปากฏีกโรติ
เบิกความ	ก. สกฺขิ โหติ, ปากฏตฺตํ นิทสฺเสติ
เบิกความเท็จ	ก. มิจฺฉา สปติ, กูฏสกฺขี โหติ	เท็จปดโกหก
เบิกตา	ก. อุมฺมีเลติ
เบิกทูต	ก. ทูตํ โอตาเรติ

บรรณานุกรม: 1) พจนานุกรม ไทย-บาลี, 2559, พระมหาโพธิวงศาจารย์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ.9). 2) พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน, 2554.

อักษรย่อ: น. (นาม), ค. (คุณนาม), ก. (กิริยา), กกิ. (กิริยากิตก์), วิ. (ศัพท์ที่ลงวิภัตตินาม), กวิ. (กริยาวิเสสนะ), นิ. (นิบาต), อุป. (อุปสัค), อุ. (อุทาหรณ์), สำ. (สำนวน), สพ. (สัพพนาม)
เครื่องหมายลิงค์: ใช้ . และ/หรือ , ท้ายคำ เป็นเครื่องหมาย เช่น . (ปุงลิงค์) , (อิตถีลิงค์) ., (นปุงสกลิงค์) .., (ปุงลิงค์และนปุงสกลิงค์) ,. (อิตถีลิงค์และปุงลิงค์) ,., (อิตถีลิงค์และนปุงสกลิงค์) เช่น ปุริส. เป็น ปุงลิงค์ อสฺสา, เป็น อิตถีลิงค์ ตาลมูล., เป็น นปุงสกลิงค์

บันทึกแก้คำผิด